📜
วิชายนมงฺคลทีปนีคาถา
สา ปุณฺณคพฺภา ทสมาสโต ปรํ,
คนฺตฺวาน ผุลฺลํ วรลุมฺพินีวนํ;
ิตา คเหตฺวา วรสาลสาขํ,
วิชายิ ตํ ปุตฺตวรํ สุเขน.
ตทา สหสฺสีทสโลกธาตุสุ,
เทวา จ นาคา อสุรา จ ยกฺขา;
นานาทิสา มงฺคลจกฺกวาฬํ,
สุมงฺคลํ มงฺคลมาคมึสุ.
อเนกสาขฺจ สหสฺสมณฺฑลํ,
ฉตฺตํ มรู ธารยุมนฺตลิกฺเข;
สุวณฺณทณฺฑา วิปตนฺติ จามรา,
ขชฺชึสุ เภรี จ นทึสุ สงฺขา.
มเลนเกนาปิ อนูปลิตฺโต,
ิโต ว ปาทานิ ปสารยนฺโต;
กถี ว ธมฺมาสนโตตรนฺโต,
ชาโต ยถาทิจฺจวโร นภมฺหา.
ขีณาสวา พฺรหฺมคโณปคนฺตฺวา,
สุวณฺณชาเลน ปฏิคฺคเหสุํ;
ตโต จ เทวาชินจมฺมเกน,
ตโต ทุกูเลน จ ตํ มนุสฺสา.
เตสํ ปิ หตฺถา วรภูมิยํ ิโต,
ทิสา วิโลเกสิ สพฺพา สมนฺตโต;
วทึสุ เทวา ปิ จ พฺรหฺมกายิกา,
ตยา สโม กตฺถจิ นตฺถิ อุตฺตโร.
คนฺตฺวาน อุตฺตรํ สตฺต ปทวาเรหิ วิกฺกโม,
สีหนาทํ นที เตสํ เทวตานํ หิ สาวยํ.
ตโต ปุตฺตํ คเหตฺวาน คตา มาตา สกงฺฆรํ,
มาตา สตฺตมิยํ คนฺตฺวา เทอปุตฺตตฺตมาคมิ.
เต พฺรหฺมณา ปฺจมิยํ สุภุตฺตา,
นามํ คเหตุํ วรลกฺขณานิ;
ทิสฺวาน เอกงฺคุลิมุกฺขิปึสุ,
พุทฺโธ อยํ เหสฺสติ วีตราโค.
ชิณฺณฺจ ทิสฺวา พฺยาธิกํ มตฺจ,
อวฺหายิตํ ปพฺพชิตฺจ ทิสฺวา;
โอหาย ปพฺพชฺชมุเปติ กาเม,
พุทฺโธ อยํ เหสฺสติ วีตราโค.