📜

๒. โทสปริหาราวโพธ-ทุติยปริจฺเฉท

๖๘.

กทาจิ กวิโกสลฺลา, วิโรโธ สกโล ปฺย’ยํ;

โทสสงฺขฺย มติกฺกมฺม, คุณวีถึ วิคาหเต.

๖๙.

เตน วุตฺตวิโรธาน, มวิโรโธ ยถา สิยา;

ตถา โทสปริหารา, วโพโธ ทานิ นียเต.

ตตฺถ วิรุทฺธตฺถนฺตรสฺส ปริหาโร ยถา

๗๐.

วินฺทนฺตํ ปากสาลีนํ, สาลีนํ ทสฺสนา สุขํ;

ตํ กถํ นาม เมโฆ’ยํ, วิสโท สุขเย ชนํ?

ยถา วา

๗๑.

วินายโกปิ นาโค สิ, โคตโมปิ มหามติ;

ปณีโตปิ รสา’เปโต, จิตฺตา เม สามิ เต คติ.

อฌ’ตฺถสฺส ยถา

๗๒.

กถํ ตาทิคุณาภาเว, โลกํ โตเสติ ทุชฺชโน?

โอภาสิตาเสสทิโส, ขชฺโชโต นาม กึ ภเว?

๗๓.

ปเหลิกาย [ปเหฬิกาย (ก.)] มารุฬฺหา, น หิ ทุฏฺา กิลิฏฺตา;

ปิยา สุขา’ลิงฺคิตํ ก, มาลิงฺคติ นุ โน อิติ.

๗๔.

ยมเก โน ปโยเชยฺย, กิลิฏฺปท มิจฺฉิเต;

ตโต ยมก มฺํ ตุ, สพฺพ เมตํมยํ วิย.

เทสวิโรธิโน ยถา

๗๕.

โพธิสตฺตปฺปภาเวน , ถเลปิ ชลชานฺย’หุํ;

นุทนฺตานิ’ว สุจิรา, วาสกฺเลสํ ตหึ ชเล.

กาลวิโรธิโน ยถา

๗๖.

มหานุภาว ปิสุโน, มุนิโน มนฺท มารุโต;

สพฺโพตุกมยํ วายิ, ธุนนฺโต กุสุมํ สมํ.

กลาวิโรธิโน ยถา

๗๗.

นิมุคฺคมานโส พุทฺธ, คุเณ ปฺจสิขสฺสปิ;

ตนฺติสฺสร วิโรโธ โส, น สมฺปีเณติ กํ ชนํ?

โลกวิโรธิโน ยถา

๗๘.

คณเย จกฺกวาฬํ โส, จนฺทนายปิ สีตลํ;

สมฺโพธิ สตฺต หทโย, ปทิตฺต’งฺคารปูริตํ.

ายวิโรธิโน ยถา

๗๙.

ปริจฺจตฺตภโวปิ ตฺว, มุปนีตภโว อสิ;

อจินฺตฺยคุณสาราย, นโม เต มุนิปุงฺคว.

อาคมวิโรธิโน ยถา

๘๐.

เนวา’ลปติ เกนา’ปิ, วจีวิฺตฺติโต ยติ;

สมฺปชานมุสาวาทา, ผุเสยฺยา’ปตฺติทุกฺกฏํ.

เนยฺยสฺส ยถา

๘๑.

มรีจิจนฺทนา’เลป, ลาภา สีตมรีจิโน;

อิมา สพฺพาปิ ธวลา, ทิสา โรจนฺติ นิพฺภรํ.

ยถา วา

๘๒.

มโนนุรฺชโน มาร, งฺคนาสิงฺคารวิพฺภโม;

ชิเนนา’สมนุฺาโต, มารสฺส หทยา’นโล.

วิเสสนาเปกฺขสฺส ยถา

๘๓.

อปยาตา’ปราธมฺปิ, อยํ เวรี ชนํ ชโน;

โกธปาฏลภูเตน, ภิยฺโย ปสฺสติ จกฺขุนา.

หีนตฺถสฺส ยถา

๘๔.

อปฺปกานมฺปิ ปาปานํ, ปภาวํ นาสเย พุโธ;

อปิ นิปฺปภาตา’นีต, ขชฺโชโต โหติ ภาณุมา.

อนตฺถสฺส ยถา

๘๕.

ปาทปูรณตฺถาย, ปทํ โยเชยฺย กตฺถจิ,

ยถา วนฺเท มุนินฺทสฺส, ปาทปงฺเกรุหํ วรํ.

๘๖.

ภยโกธปสํสาทิ, วิเสโส ตาทิโส ยทิ;

วตฺตุํ กามียเต โทโส, น ตตฺเถ’กตฺถตากโต.

ยถา

๘๗.

สปฺโป สปฺโป! อยํ หนฺท, นิวตฺตตุ ภวํ ตโต,

ยทิ ชีวิตุกาโม’สิ, กถํ ต มุปสปฺปสิ?

ภคฺครีติโน ยถา

๘๘.

โยโกจิ รูปา’ติสโย, กนฺติ กาปิ มโนหรา;

วิลาสา’ติสโย โกปิ,

อโห! พุทฺธมโห’ทโย.

๘๙.

อพฺยาโมหกรํ พนฺธํ, อพฺยากิณฺณํ มโนหรํ;

อทูรปท วินฺยาสํ, ปสํสนฺติ กวิสฺสรา.

ยถา

๙๐.

นีลุปฺปลา’ภํ นยนํ, พนฺธุกรุจิโร’ธโร;

นาสา เหม’งฺกุโส เตน, ชิโน’ยํ ปิยทสฺสโน.

๙๑.

สมติกฺกนฺต คามฺมตฺตํ, กนฺต วาจา’ภิสงฺขตํ;

พนฺธนํ รสเหตุตฺตา, คามฺมตฺตํ อติวตฺตติ.

ยถา

๙๒.

ทุโนติ กามจณฺฑาโล, โส มํ สทย นิทฺทโย;

อีทิสํ พฺยสนา’ปนฺนํ, สุขีปิ กิ มุเปกฺขเส?

๙๓.

ยติหีนปริหาโร, น ปุเน’ทานิ นียเต;

ยโต น สวนุ’พฺเพคํ, เหฏฺา เยสํ วิจาริตํ.

กมจฺจุตสฺส ยถา

๙๔.

อุทารจริโต’สิ ตฺวํ, เตเน’วา’ราธนา ตฺวยิ;

เทสํ วา เทหิ คามํ วา, เขตฺตํ วา มม โสภนํ.

อติวุตฺตสฺส ยถา

๙๕.

มุนินฺทจนฺทสมฺภูต, ยโสราสิมรีจินํ;

สกโลปฺย’ย มากาโส, นา’วกาโส วิชมฺภเน.

๙๖.

วากฺยํ พฺยาปนฺนจิตฺตานํ, อเปตตฺถํ อนินฺทิตํ;

เตนุ’มฺมตฺตาทิกานํ ตํ, วจนา’ฺตฺร ทุสฺสติ.

ยถา

๙๗.

สมุทฺโท ปียเต โส’ย, มห’มชฺช ชราตุโร;

อิเม คชฺชนฺติ ชีมูตา, สกฺกสฺเส’ราวโณ ปิโย.

๙๘.

สุขุมาลา’วิโรธิตฺต, ทิตฺตภาวปฺปภาวิตํ;

พนฺธนํ พนฺธผรุส, โทสํ สํทูสเยยฺย ตํ.

ยถา

๙๙.

ปสฺสนฺตา รูปวิภวํ, สุณนฺตา มธุรํ คิรํ;

จรนฺติ สาธู สมฺพุทฺธ, กาเล เกฬิปรมฺมุขา.

อปกฺกมสฺส ยถา

๑๐๐.

ภาวนา, ทาน, สีลานิ, สมฺมา สมฺปาทิตานิ’ห;

นิพฺพาน, โภค, สคฺคาทิ, สาธนานิ น สํสโย.

๑๐๑.

อุทฺทิฏฺวิสโย โกจิ, วิเสโส ตาทิโส ยทิ;

อนุ’ทฺทิฏฺเสุ เนว’ตฺถิ, โทโส กมวิลงฺฆเน.

ยถา

๑๐๒.

กุสลา’กุสลํ อพฺยา, กต’มิจฺเจสุ ปจฺฉิมํ;

อพฺยากตํ ปากทํ น, ปากทํ ปมทฺวยํ.

๑๐๓.

สคุณานา’วิกรเณ, การเณ สติ ตาทิเส;

โอจิตฺยหีนตา’ปตฺติ, นตฺถิ ภูตตฺถสํสิโน.

๑๐๔.

โอจิตฺยํ นาม วิฺเยฺยํ, โลเก วิขฺยาต มาทรา;

ตตฺโถ’ปเทสปภวา, สุชนา กวิปุงฺควา.

๑๐๕.

วิฺาโตจิตฺยวิภโว, จิตฺยหีนํ ปริหเร;

ตโต’จิตฺยสฺส สมฺโปเส,

รสโปโส สิยา กเต.

ยถา

๑๐๖.

โย มารเสน มาสนฺน, มาสนฺนวิชยุ’สฺสโว;

ติณายปิ น มฺิตฺถ, โส โว เทตุ ชยํ ชิโน.

๑๐๗.

อารทฺธกตฺตุกมฺมาทิ, กมา’ติกฺกมลงฺฆเน;

ภคฺครีติวิโรโธ’ยํ, คตึ น กฺวา’ปิ วินฺทติ.

ยถา

๑๐๘.

สุชน’ฺาน มิตฺถีนํ, วิสฺสาโส โน’ปปชฺชเต;

วิสสฺส สิงฺคิโน โรค, นทีราชกุลสฺส จ.

ยถา

๑๐๙.

เภสชฺเช วิหิเต สุทฺธ, พุทฺธาทิรตนตฺตเย;

ปสาท มาจเร นิจฺจํ, สชฺชเน สคุเณปิ จ.

สสํสยสฺส ยถา

๑๑๐.

มุนินฺทจนฺทิมา’โลก, รส โลล วิโลจโน;

ชโน’วกฺกนฺตปนฺโถ’ว, รํสิทสฺสนปีณิโต.

๑๑๑.

สํสยาเย’ว ยํกิฺจิ, ยทิ กีฬาทิเหตุนา;

ปยุชฺชเต น โทโส’ว, สสํสยสมปฺปิโต.

ยถา

๑๑๒.

ยาเต ทุติยํ นิลยํ, ครุมฺหิ สกเคหโต;

ปาปุเณยฺยาม นิยตํ, สุข’มชฺฌยนา’ทินา.

๑๑๓.

สุภคา ภคินี สา’ยํ, เอตสฺสิ’จฺเจวมาทิกํ;

น ‘คามฺม’มิติ นิทฺทิฏฺํ, กวีหิ สกเลหิปิ.

๑๑๔.

ทุฏฺา’ลงฺการวิคเม, โสภนา’ลงฺกติกฺกโม;

อลงฺการปริจฺเฉเท, อาวิภาวํ คมิสฺสติ.

๑๑๕.

โทเส ปรีหริตุ เมส วโร’ปเทโส,

สตฺถนฺตรานุสรเณน กโต มเยวํ;

วิฺายิ’มํ ครุวราน’ธิก’ปฺปสาทา,

โทเส ปรํ ปริหเรยฺย ยโสภิลาสี.

อิติ สงฺฆรกฺขิตมหาสามิวิรจิเต สุโพธาลงฺกาเร

โทสปริหาราวโพโธ นาม

ทุติโย ปริจฺเฉโท.