📜
๔. โอกฺกนฺตสํยุตฺตํ
๑-๑๐. จกฺขุสุตฺตาทิวณฺณนา
๓๐๒-๓๑๑. โอกฺกนฺตสํยุตฺเต ¶ อธิมุจฺจตีติ สทฺธาธิโมกฺขํ ปฏิลภติ. โอกฺกนฺโต สมฺมตฺตนิยามนฺติ ปวิฏฺโ อริยมคฺคํ. อภพฺโพ จ ตาว กาลํ กาตุนฺติ อิมินา อุปฺปนฺเน มคฺเค ผลสฺส อนนฺตรายตํ ทีเปติ. อุปฺปนฺนสฺมิฺหิ มคฺเค ผลสฺส อนฺตรายกรณํ นาม นตฺถิ. เตเนวาห – ‘‘อยฺจ ปุคฺคโล โสตาปตฺติผลสจฺฉิกิริยาย ปฏิปนฺโน อสฺส, กปฺปสฺส จ อุฑฺฑยฺหนเวลา อสฺส, เนว ตาว กปฺโป อุฑฺฑยฺเหยฺย, ยาวายํ ปุคฺคโล น โสตาปตฺติผลํ สจฺฉิกโรติ, อยํ วุจฺจติ ปุคฺคโล ิตกปฺปี’’ติ (ปุ. ป. ๑๗). มตฺตโส นิชฺฌานํ ขมนฺตีติ ปมาณโต โอโลกนํ ขมนฺติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
โอกฺกนฺตสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.