📜

๑๐. คนฺธพฺพกายสํยุตฺตํ

๑. สุทฺธิกสุตฺตํ

๔๓๘. เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม …เป… ภควา เอตทโวจ – ‘‘คนฺธพฺพกายิเก โว, ภิกฺขเว, เทเว เทเสสฺสามิ. ตํ สุณาถ. กตมา จ, ภิกฺขเว, คนฺธพฺพกายิกา เทวา? สนฺติ, ภิกฺขเว, มูลคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, สารคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, เผคฺคุคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, ตจคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, ปปฏิกคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, ปตฺตคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, ปุปฺผคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, ผลคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, รสคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. สนฺติ, ภิกฺขเว, คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา. อิเม วุจฺจนฺติ, ภิกฺขเว, คนฺธพฺพกายิกา เทวา’’ติ. ปมํ.

๒. สุจริตสุตฺตํ

๔๓๙. สาวตฺถินิทานํ. เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธพฺพกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ? ‘‘อิธ, ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติ. ตสฺส สุตํ โหติ – ‘คนฺธพฺพกายิกา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติ. ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธพฺพกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติ. โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธพฺพกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติ. อยํ โข, ภิกฺขุ , เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธพฺพกายิกานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ. ทุติยํ.

๓. มูลคนฺธทาตาสุตฺตํ

๔๔๐. สาวตฺถินิทานํ. เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ ? ‘‘อิธ, ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติ. ตสฺส สุตํ โหติ – ‘มูลคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติ. ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติ. โส ทาตา โหติ มูลคนฺธานํ. โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติ. อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ…เป… เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ. ตติยํ.

๔-๑๒. สารคนฺธาทิทาตาสุตฺตนวกํ

๔๔๑-๔๔๙. สาวตฺถินิทานํ. เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สารคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ…เป… เผคฺคุคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ตจคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปปฏิกคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปตฺตคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปุปฺผคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ผลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… รสคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ? ‘‘อิธ, ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติ. ตสฺส สุตํ โหติ – ‘สารคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติ. ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สารคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ…เป… เผคฺคุคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ตจคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปปฏิกคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปตฺตคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปุปฺผคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ผลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… รสคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติ. โส ทาตา โหติ สารคนฺธานํ…เป… โส ทาตา โหติ เผคฺคุคนฺธานํ… โส ทาตา โหติ ตจคนฺธานํ… โส ทาตา โหติ ปปฏิกคนฺธานํ… โส ทาตา โหติ ปตฺตคนฺธานํ… โส ทาตา โหติ ปุปฺผคนฺธานํ… โส ทาตา โหติ ผลคนฺธานํ… โส ทาตา โหติ รสคนฺธานํ… โส ทาตา โหติ คนฺธคนฺธานํ. โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติ. อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ. ทฺวาทสมํ.

๑๓-๒๒. มูลคนฺธทานูปการสุตฺตทสกํ

๔๕๐-๔๕๙. สาวตฺถินิทานํ. เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ? ‘‘อิธ, ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติ. ตสฺส สุตํ โหติ – ‘มูลคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติ. ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติ. โส อนฺนํ เทติ…เป… ปานํ เทติ… วตฺถํ เทติ… ยานํ เทติ… มาลํ เทติ… คนฺธํ เทติ… วิเลปนํ เทติ… เสยฺยํ เทติ… อาวสถํ เทติ… ปทีเปยฺยํ เทติ. โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติ. อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา มูลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ. พาวีสติมํ.

๒๓-๑๑๒. สารคนฺธาทิทานูปการสุตฺตนวุติกํ

๔๖๐-๕๔๙. สาวตฺถินิทานํ . เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา สารคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ…เป… เผคฺคุคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ตจคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ … ปปฏิกคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปตฺตคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ปุปฺผคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… ผลคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… รสคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ… คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ? ‘‘อิธ, ภิกฺขุ, เอกจฺโจ กาเยน สุจริตํ จรติ, วาจาย สุจริตํ จรติ, มนสา สุจริตํ จรติ. ตสฺส สุตํ โหติ – ‘คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา’ติ. ตสฺส เอวํ โหติ – ‘อโห วตาหํ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺเชยฺย’นฺติ. โส อนฺนํ เทติ…เป… ปานํ เทติ… วตฺถํ เทติ… ยานํ เทติ… มาลํ เทติ… คนฺธํ เทติ… วิเลปนํ เทติ… เสยฺยํ เทติ… อาวสถํ เทติ… ปทีเปยฺยํ เทติ. โส กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชติ. อยํ โข, ภิกฺขุ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย, เยน มิเธกจฺโจ กายสฺส เภทา ปรํ มรณา คนฺธคนฺเธ อธิวตฺถานํ เทวานํ สหพฺยตํ อุปปชฺชตี’’ติ. ทฺวาทสสติมํ.

(เอวํ ปิณฺฑเกน เอกสตฺจ ทฺวาทส จ สุตฺตนฺตา โหนฺติ.)

คนฺธพฺพกายสํยุตฺตํ สมตฺตํ.

ตสฺสุทฺทานํ –

สุทฺธิกฺจ สุจริตํ, ทาตา หิ อปเร ทส;

ทานูปการา สตธา, คนฺธพฺเพ สุปฺปกาสิตาติ.