📜
๖. กิเลสสํยุตฺตวณฺณนา
๓๒๒-๓๓๑. เอโสติ ¶ จกฺขุสฺมึ ฉนฺทราโค. อุเปจฺจ กิเลเสตีติ อุปกฺกิเลโส. จิตฺตสฺสาติ สามฺวจนํ อนิจฺฉนฺโต โจทโก ‘‘กตรจิตฺตสฺสา’’ติ อาห. อิตโร กามํ อุปตาปนมลีนภาวกรณวเสน อุปกฺกิเลโส โลกุตฺตรสฺส นตฺถิ, วิพาธนฏฺโ ปน อตฺเถว อุปฺปตฺตินิวารณโตติ อธิปฺปาเยนาห ‘‘จตุภูมกจิตฺตสฺสา’’ติ. โจทโก ‘‘เตภูมกา’’ติอาทินา อตฺตโน อธิปฺปายํ วิวรติ, อิตโร ‘‘อุปฺปตฺตินิวารณโต’’ติอาทินา. อริยผลปฏิปฺปสฺสทฺธิปหานวเสน ปวตฺติยา ¶ สพฺพสํกิเลสโต นิกฺขนฺตตฺตา เนกฺขมฺมํ, มคฺคนิพฺพานานํ ปน เนกฺขมฺมภาโว อุกฺกํสโต คหิโต เอวาติ อาห ‘‘เนกฺขมฺมนินฺนนฺติ นวโลกุตฺตรธมฺมนินฺน’’นฺติ. อภิชานิตฺวาติ อภิมุขภาเวน ชานิตฺวา. สจฺฉิกาตพฺเพสูติ ปจฺจกฺขกาตพฺเพสุ. ฉฬภิฺาธมฺเมสูติ อริยมคฺคสมฺปยุตฺตธมฺเมสุ.
กิเลสสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.