📜
๗. สาริปุตฺตสํยุตฺตํ
๑-๙. วิเวกชสุตฺตาทิวณฺณนา
๓๓๒-๓๔๐. น ¶ เอวํ โหตีติ เอตฺถ ‘‘อหํ สมาปชฺชามี’’ติ วา, ‘‘อหํ สมาปนฺโน’’ติ วา มา โหตุ ตทา ตาทิสาโภคาภาวโต. ‘‘อหํ วุฏฺิโต’’ติ ปน กสฺมา น โหตีติ? สพฺพถาปิ น โหตฺเวว อหงฺการสฺส สพฺพโส ปหีนตฺตา.
วิเวกชสุตฺตาทิวณฺณนา นิฏฺิตา.
๑๐. สูจิมุขีสุตฺตวณฺณนา
๓๔๑. ตสฺมึ วจเน ปฏิกฺขิตฺเตติ – ‘‘อโธมุโข ภฺุชสี’’ติ ปริพฺพาชิกาย วุตฺตวจเน – ‘‘น ขฺวาหํ ภคินี’’ติ ปฏิกฺขิตฺเต. วาทนฺติ โทสํ. อุพฺภมุโขติ อุปริมุโข. ปุรตฺถิมาทิกา จตสฺโส ทิสา. ทกฺขิณปุรตฺถิมาทิกา จตสฺโส วิทิสา.
อารามอารามวตฺถุอาทีสุ ภูมิปริกมฺมพีชาภิสงฺขรณาทิปฏิสํยุตฺตา วิชฺชา วตฺถุวิชฺชา, ตสฺสา ปน มิจฺฉาชีวภาวํ ทสฺเสตุํ ‘‘เตส’’นฺติอาทิ วุตฺตํ. เตสํ เตสํ อตฺตโน ปจฺจยทายกานํ. ตตฺถ ตตฺถ คมนนฺติ เตสํ สาสนหรณวเสน ตํ ตํ คามนฺตรเทสนฺตรํ. เอวมาโรเจสีติ อตฺตุกฺกํสนปรวมฺภนรหิตํ กณฺณสุขํ เปมนียํ หทยงฺคมํ เถรสฺส ธมฺมกถํ ¶ สุตฺวา ปสนฺนมานสา เอวํ ‘‘ธมฺมิกํ สมณา สกฺยปุตฺติยา’’ติอาทินา สาสนสฺส คุณสํกิตฺตนวาจํ กุลานํ อาโรเจสิ.
สูจิมุขีสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
สาริปุตฺตสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.