📜

๓. มาตุคามสํยุตฺตํ

๑. ปมเปยฺยาลวคฺโค

๑-๒. มาตุคามสุตฺตาทิวณฺณนา

๒๘๐-๒๘๑. มาตุคามสํยุตฺตสฺส ปเม องฺเคหีติ อคุณงฺเคหิ. น จ รูปวาติ น รูปสมฺปนฺโน วิรูโป ทุทฺทสิโก. น จ โภควาติ น โภคสมฺปนฺโน นิทฺธโน. น จ สีลวาติ น สีลสมฺปนฺโน ทุสฺสีโล. อลโส จาติ กนฺตนปจนาทีนิ กมฺมานิ กาตุํ น สกฺโกติ, กุสีโต อาลสิโย นิสินฺนฏฺาเน นิสินฺโนว, ิตาเน ิโตว นิทฺทายติ เอว. ปชฺจสฺส น ลภตีติ อสฺส ปุริสสฺส กุลวํสปติฏฺาปกํ ปุตฺตํ น ลภติ, วฺฌิตฺถี นาม โหติ. สุกฺกปกฺโข วุตฺตวิปริยาเยน เวทิตพฺโพ. ทุติยํ ปเม วุตฺตนเยเนว ปริวตฺเตตพฺพํ.

๓. อาเวณิกทุกฺขสุตฺตวณฺณนา

๒๘๒. ตติเย อาเวณิกานีติ ปาฏิปุคฺคลิกานิ ปุริเสหิ อสาธารณานิ. ปาริจริยนฺติ ปริจาริกภาวํ.

๔. ตีหิธมฺเมหิสุตฺตาทิวณฺณนา

๒๘๓-๓๐๓. จตุตฺเถ มจฺเฉรมลปริยุฏฺิเตนาติ ปุพฺพณฺหสมยสฺมิฺหิ มาตุคาโม ขีรทธิสงฺโคปนรนฺธนปจนาทีนิ กาตุํ อารทฺโธ, ปุตฺตเกหิปิ ยาจิยมาโน กิฺจิ ทาตุํ น อิจฺฉติ. เตเนตํ วุตฺตํ ‘‘ปุพฺพณฺหสมยํ มจฺเฉรมลปริยุฏฺิเตน เจตสา’’ติ. มชฺฌนฺหิกสมเย ปน มาตุคาโม โกธาภิภูโตว โหติ, อนฺโตฆเร กลหํ อลภนฺโต ปฏิวิสฺสกฆรมฺปิ คนฺตฺวา กลหํ กโรติ, สามิกสฺส จ ิตนิสินฺนฏฺานานิ วิโลเกนฺโต วิจรติ. เตน วุตฺตํ ‘‘มชฺฌนฺหิกสมยํ อิสฺสาปริยุฏฺิเตน เจตสา’’ติ. สายนฺเห ปนสฺสา อสทฺธมฺมปฏิเสวนาย จิตฺตํ นมติ. เตน วุตฺตํ ‘‘สายนฺหสมยํ กามราคปริยุฏฺิเตน เจตสา’’ติ. ปฺจมาทีนิ อุตฺตานตฺถาเนว.

๓. พลวคฺโค

๑. วิสารทสุตฺตวณฺณนา

๓๐๔. ทสเม รูปพลนฺติอาทีสุ รูปสมฺปตฺติ รูปพลํ, โภคสมฺปตฺติ โภคพลํ, าติสมฺปตฺติ าติพลํ, ปุตฺตสมฺปตฺติ ปุตฺตพลํ, สีลสมฺปตฺติ สีลพลํ. ปฺจสีลทสสีลานิ อขณฺฑานิ กตฺวา รกฺขนฺตสฺส หิ สีลสมฺปตฺติเยว สีลพลํ นาม โหติ. อิมานิ โข ภิกฺขเว ปฺจ พลานีติ อิมานิ ปฺจ อุปตฺถมฺภนฏฺเน พลานิ นาม วุจฺจนฺติ.

๒-๑๐. ปสยฺหสุตฺตาทิวณฺณนา

๓๐๕-๓๑๓. ปสยฺหาติ อภิภวิตฺวา. อภิภุยฺย วตฺตตีติ อภิภวติ อชฺโฌตฺถรติ. เนว รูปพลํ ตายตีติ เนว รูปพลํ ตายิตุํ รกฺขิตุํ สกฺโกติ. นาเสนฺเตว นํ, กุเล น วาเสนฺตีติ ‘‘ทุสฺสีลา สํภินฺนาจารา อติกฺกนฺตมริยาทา’’ติ คีวายํ คเหตฺวา นีหรนฺติ, น ตสฺมึ กุเล วาเสนฺติ. วาเสนฺเตว นํ กุเล, น นาเสนฺตีติ ‘‘กึ รูเปน โภคาทีหิ วา, ปริสุทฺธสีลา เอสา อาจารสมฺปนฺนา’’ติ ตฺวา าตกา ตสฺมึ กุเล วาเสนฺติเยว, น นาเสนฺติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ.

มาตุคามสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.