📜
๑๗. ปสาทกรธมฺมวคฺควณฺณนา
๓๖๖. อทฺธมิทนฺติอาทีสุ ¶ อทฺธนฺติ เอกํสาธิวจนเมตํ, อทฺธา อิทํ ลาภานํ, เอกํโส เอส ลาภานนฺติ วุตฺตํ โหติ. ยทิทํ อารฺิกตฺตนฺติ โย เอส อารฺิกภาโว. อิทํ วุตฺตํ โหติ – อารฺิกภาโว ¶ นาม ลาภานํ เอกํโส อวสฺสภาวิตา น สกฺกา อารฺิเกน ลาภํ น ลภิตุนฺติ. อารฺิโก หิ ภิกฺขุ ‘‘อตฺตโน อรฺวาสสฺส อนุจฺฉวิกํ กริสฺสามี’’ติ ปาปกํ นาม น กโรติ, อถสฺส ‘‘อารฺิโก อยํ ภิกฺขู’’ติ สฺชาตคารโว มหาชโน จตุปจฺจเยน ปูชํ กโรติ. เตน วุตฺตํ – ‘‘อทฺธมิทํ, ภิกฺขเว, ลาภานํ ยทิทํ อารฺิกตฺต’’นฺติ. เสสปเทสุปิ เอเสว นโย. เอตฺถ ปน พาหุสจฺจนฺติ พหุสฺสุตภาโว. ถาวเรยฺยนฺติ จิรปพฺพชิตตฺตา ถาวรปฺปตฺตภาโว. อากปฺปสมฺปทาติ ¶ จีวรคฺคหณาทิโน อากปฺปสฺส สมฺปตฺติ. ปริวารสมฺปทาติ สุจิปริวารตา. โกลปุตฺตีติ กุลปุตฺตภาโว. วณฺณโปกฺขรตาติ สมฺปนฺนรูปตา. กลฺยาณวากฺกรณตาติ วจนกิริยาย มธุรภาโว. อปฺปาพาธตาติ อาโรคฺยสมฺปตฺติ. อโรโค หิ ภิกฺขุ อตฺตโน สรีรกลฺยาณตาย วิปสฺสนาธุเร จ คนฺถธุเร จ ปริปูรการี โหติ, เตนสฺส ลาโภ อุปฺปชฺชตีติ.
โสฬส ปสาทกรธมฺมา นิฏฺิตา.