📜

๒๐. อมตวคฺควณฺณนา

๖๐๐-๖๑๑. นตฺถิ เอตฺถ มตํ มรณํ วินาโสติ อมตํ, นิพฺพานนฺติ อาห – ‘‘มรณวิรหิตํ นิพฺพานํ ปริภุฺชนฺตี’’ติ. อมตสฺส วา นิพฺพานสฺส อธิคมเหตุตาย อมตสทิสอตปฺปกสุขปติตตาย จ กายคตาสติ ‘‘อมต’’นฺติ วุตฺตา. ปริภุฺชนฺตีติ ฌานสมาปชฺชเนน วฬฺชนฺติ. วิรทฺธนฺติ อนธิคเมน วิรชฺฌิตํ. เตนาห – ‘‘วิราธิตํ นาธิคต’’นฺติ. อารทฺธนฺติ สาธิตํ นิปฺผาทิตํ. ตฺจ ปริปุณฺณํ นาม โหตีติ อาห – ‘‘อารทฺธนฺติ ปริปุณฺณ’’นฺติ. ปมาทึสูติ กาลพฺยตฺตเยเนทํ วุตฺตนฺติ อาห – ‘‘ปมชฺชนฺตี’’ติ.

อมตวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา.

อิติ มโนรถปูรณิยา องฺคุตฺตรนิกาย-อฏฺกถาย

เอกกนิปาตวณฺณนาย อนุตฺตานตฺถทีปนา สมตฺตา.

ปโม ภาโค นิฏฺิโต.