📜
๔. อทนฺตวคฺควณฺณนา
๓๑-๓๖. จตุตฺถสฺส ¶ ปเม อทนฺตนฺติ จิตฺตภาวนาย วินา น ทนฺตํ. เตนาห – ‘‘สติสํวรรหิต’’นฺติ. จตุตฺเถ ตติเย วุตฺตวิปริยาเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ. ปฺจมฉฏฺเสุ ปุริมสทิโสเยวาติ ตติยจตุตฺถสทิโส เอว.
๓๗-๓๘. สตฺตมฏฺเมสุ อุปมา ปเนตฺถาติ ยถา ปมาทีสุ อทนฺตหตฺถิอสฺสาทโย อุปมาภาเวน คหิตา, เอวเมตฺถ สตฺถมฏฺเมสุ ‘‘อสํวุตฆรทฺวาราทิวเสน เวทิตพฺพา’’ติ วุตฺตํ.
๓๙-๔๐. นวมทสเมสุ จตูหิปิ ปเทหีติ อทนฺตาทีหิ จตูหิ ปเทหิ โยเชตฺวา นวมทสมานิ สุตฺตานิ วุตฺตานีติ โยชนา.
อทนฺตวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา.