📜
(๑๑) ๑. อาสาทุปฺปชหวคฺควณฺณนา
๑๑๙. ตติยสฺส ¶ ¶ ปณฺณาสกสฺส ปเม อาสาติ ตณฺหา. ทุปฺปชหาติ ทุจฺจชา ทุนฺนีหรา. ลาภาสาย ทุปฺปชหภาเวน สตฺตา ทสปิ วสฺสานิ วีสติปิ สฏฺิปิ วสฺสานิ ‘‘อชฺช ลภิสฺสาม, สฺเว ลภิสฺสามา’’ติ ราชานํ อุปฏฺหนฺติ, กสิกมฺมาทีนิ กโรนฺติ, อุภโตพฺยูฬฺหํ สงฺคามํ ปกฺขนฺทนฺติ, อชปถสงฺกุปถาทโย ปฏิปชฺชนฺติ, นาวาย มหาสมุทฺทํ ปวิสนฺติ. ชีวิตาสาย ทุปฺปชหตฺตา สมฺปตฺเต มรณกาเลปิ วสฺสสตชีวึ อตฺตานํ มฺนฺติ. โส กมฺมกมฺมนิมิตฺตาทีนิ ปสฺสนฺโตปิ ‘‘ทานํ เทหิ ปูชํ, กโรหี’’ติ อนุกมฺปเกหิ วุจฺจมาโน ‘‘นาหํ มริสฺสามิ, ชีวิสฺสามิ’’จฺเจว อาสาย กสฺสจิ วจนํ น คณฺหาติ.
๑๒๐. ทุติเย ปุพฺพการีติ ปมํ อุปการสฺส การโก. กตฺูกตเวทีติ เตน กตํ ตฺวา ปจฺฉา การโก. เตสุ ปุพฺพการี ‘‘อิณํ เทมี’’ติ สฺํ กโรติ, ปจฺฉา การโก ‘‘อิณํ ชีราเปมี’’ติ สฺํ กโรติ.
๑๒๑. ตติเย ติตฺโต จ ตปฺเปตา จาติ ปจฺเจกพุทฺโธ จ ตถาคตสาวโก จ ขีณาสโว ติตฺโต นาม, ตถาคโต อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ ติตฺโต จ ตปฺเปตา จ.
๑๒๒. จตุตฺเถ ทุตฺตปฺปยาติ ทายเกน ทุตฺตปฺปยา ตปฺเปตุํ น สุกรา. นิกฺขิปตีติ ¶ นิทหติ น ปริภฺุชติ. วิสฺสชฺเชตีติ ปเรสํ เทติ.
๑๒๓. ปฺจเม น วิสฺสชฺเชตีติ สพฺพํเยว ปเรสํ น เทติ, อตฺตโน ปน ยาปนมตฺตํ คเหตฺวา อวเสสํ เทติ.
๑๒๔. ฉฏฺเ ¶ สุภนิมิตฺตนฺติ อิฏฺารมฺมณํ.
๑๒๕. สตฺตเม ¶ ปฏิฆนิมิตฺตนฺติ อนิฏฺนิมิตฺตํ.
๑๒๖. อฏฺเม ปรโต จ โฆโสติ ปรสฺส สนฺติกา อสฺสทฺธมฺมสวนํ.
๑๒๗. นวเม ปรโต จ โฆโสติ ปรสฺส สนฺติกา สทฺธมฺมสวนํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
อาสาทุปฺปชหวคฺโค ปโม.