📜
๔. ราคเปยฺยาลํ
๒๓๑. ราคสฺส ¶ ¶ , ภิกฺขเว, อภิฺายาติ ปฺจกามคุณิกราคสฺส อภิชานนตฺถํ ปจฺจกฺขกรณตฺถํ. ปริฺายาติ ปริชานนตฺถํ. ปริกฺขยายาติ ปริกฺขยคมนตฺถํ. ปหานายาติ ปชหนตฺถํ. ขยาย วยายาติ ขยวยคมนตฺถํ. วิราคายาติ วิรชฺชนตฺถํ. นิโรธายาติ นิรุชฺฌนตฺถํ. จาคายาติ จชนตฺถํ. ปฏินิสฺสคฺคายาติ ปฏินิสฺสชฺชนตฺถํ.
๒๓๒-๒๔๖. ถมฺภสฺสาติ โกธมานวเสน ถทฺธภาวสฺส. สารพฺภสฺสาติ การณุตฺตริยลกฺขณสฺส สารพฺภสฺส. มานสฺสาติ นววิธมานสฺส. อติมานสฺสาติ อติกฺกมิตฺวา มฺนมานสฺส. มทสฺสาติ มชฺชนาการมทสฺส. ปมาทสฺสาติ สติวิปฺปวาสสฺส, ปฺจสุ กามคุเณสุ จิตฺตโวสฺสคฺคสฺส. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
ราคเปยฺยาลํ นิฏฺิตํ.
มโนรถปูรณิยา องฺคุตฺตรนิกาย-อฏฺกถาย
ทุกนิปาตสฺส สํวณฺณนา นิฏฺิตา.
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส
องฺคุตฺตรนิกาเย
ติกนิปาต-อฏฺกถา
๑. ปมปณฺณาสกํ