📜

(๒๒) ๒. ปริสาวคฺโค

๑. ปริสาสุตฺตวณฺณนา

๒๑๑. ทุติยสฺส ปเม ปริสํ ทูเสนฺตีติ ปริสทูสนา. ปริสํ โสเภนฺตีติ ปริสโสภนา.

๒. ทิฏฺิสุตฺตวณฺณนา

๒๑๒. ทุติเย มโนทุจฺจริเต ปริยาปนฺนาปิ มิจฺฉาทิฏฺิ มหาสาวชฺชตาย วิสุํ วุตฺตา, ตสฺสา จ ปฏิปกฺขวเสน สมฺมาทิฏฺิ.

๓. อกตฺุตาสุตฺตวณฺณนา

๒๑๓. ตติเย อกตฺุตา อกตเวทิตาติ อกตฺุตาย อกตเวทิตาย. อุภยมฺเปตํ อตฺถโต เอกเมว. สุกฺกปกฺเขปิ เอเสว นโย.

๔-๗. ปาณาติปาตีสุตฺตาทิวณฺณนา

๒๑๔-๒๑๗. จตุตฺถํ จตุนฺนํ กมฺมกิเลสานํ ตปฺปฏิปกฺขสฺส จ วเสน วุตฺตํ, ปฺจมํ สุกฺกปกฺขานํ อาทิโต จตุนฺนํ มิจฺฉตฺตานํ วเสน, ฉฏฺํ อวเสสานํ จตุนฺนํ, สตฺตมํ อนริยโวหารอริยโวหารานํ. ตถา อฏฺมนวมทสมานิ สปฺปฏิปกฺขานํ อสฺสทฺธมฺมานํ วเสน วุตฺตานิ. สพฺพสุตฺเตสุ ปน สุกฺกปกฺขธมฺมา โลกิยโลกุตฺตรมิสฺสกาว กถิตา. นวสุ สุตฺเตสุ กิฺจาปิ ‘‘สคฺเค’’ติ วุตฺตํ, ตโย ปน มคฺคา ตีณิ จ ผลานิ ลพฺภนฺติเยวาติ.

ปริสาวคฺโค ทุติโย.