📜
(๒๖) ๖. อภิฺาวคฺโค
๑-๓. อภิฺาสุตฺตาทิวณฺณนา
๒๕๔-๒๕๖. ฉฏฺสฺส ¶ ปเม อภิฺายาติ ชานิตฺวา. สมโถ จ วิปสฺสนา จาติ จิตฺเตกคฺคตา จ สงฺขารปริคฺคหวิปสฺสนาาณฺจ. วิชฺชา จ วิมุตฺติ จาติ มคฺคาณวิชฺชา จ เสสา สมฺปยุตฺตกธมฺมา จ. ทุติเย ¶ อนริยปริเยสนาติ อนริยานํ เอสนา คเวสนา. ชราธมฺมนฺติ ชราสภาวํ. เสเสสุปิ เอเสว นโย. ตติยํ อุตฺตานเมว.
๔. มาลุกฺยปุตฺตสุตฺตวณฺณนา
๒๕๗. จตุตฺเถ มาลุกฺยปุตฺโตติ มาลุกฺยพฺราหฺมณิยา ปุตฺโต. เอตฺถาติ เอตสฺมึ ตว โอวาทยาจเน. อิมินา เถรํ อปสาเทติปิ อุสฺสาเทติปิ. กถํ? อยํ กิร ทหรกาเล ปจฺจเยสุ ลคฺโค หุตฺวา ปจฺฉา มหลฺลกกาเล อรฺวาสํ ปตฺเถนฺโต กมฺมฏฺานํ ยาจติ. อถ ภควา ‘‘เอตฺถ ทหเร กึ วกฺขาม, มาลุกฺยปุตฺโต วิย ตุมฺเหปิ ตรุณกาเล ปจฺจเยสุ ลคฺคิตฺวา มหลฺลกกาเล อรฺํ ปวิสิตฺวา สมณธมฺมํ กเรยฺยาถา’’ติ อิมินา อธิปฺปาเยน ภณนฺโต เถรํ อปสาเทติ นาม. ยสฺมา ปน เถโร มหลฺลกกาเลว อรฺํ ปวิสิตฺวา สมณธมฺมํ กาตุกาโม, ตสฺมา ภควา ‘‘เอตฺถ ทหเร กึ วกฺขาม, อยํ อมฺหากํ มาลุกฺยปุตฺโต มหลฺลกกาเลปิ อรฺํ ปวิสิตฺวา สมณธมฺมํ กาตุกาโม ¶ กมฺมฏฺานํ ยาจติ. ตุมฺเห ตาว ตรุณกาเลปิ วีริยํ น กโรถา’’ติ อิมินา อธิปฺปาเยน ภณนฺโต เถรํ อุสฺสาเทติ นามาติ โยชนา.
๕-๑๐. กุลสุตฺตาทิวณฺณนา
๒๕๘-๒๖๓. ปฺจเม ¶ ¶ อาธิปจฺเจ เปนฺตีติ ภณฺฑาคาริกฏฺาเน เปนฺติ. ฉฏฺเ วณฺณสมฺปนฺโนติ สรีรวณฺเณน สมนฺนาคโต. พลสมฺปนฺโนติ กายพเลน สมนฺนาคโต. ภิกฺขุวาเร วณฺณสมฺปนฺโนติ คุณวณฺเณน สมนฺนาคโต. พลสมฺปนฺโนติ วีริยพเลน สมนฺนาคโต. ชวสมฺปนฺโนติ าณชเวน สมนฺนาคโต. สตฺตเมปิ เอเสว นโย. เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
อภิฺาวคฺโค ฉฏฺโ.