📜
(๑๘) ๘. ราคเปยฺยาลํ
๑๘๔. ‘‘ราคสฺส ¶ , ภิกฺขเว, อภิฺาย ตโย ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ตโย? สฺุโต สมาธิ, อนิมิตฺโต สมาธิ, อปฺปณิหิโต สมาธิ – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม ตโย ธมฺมา ภาเวตพฺพา. ( ) [(ราคสฺส ภิกฺขเว อภิฺาย ตโย ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ตโย? สวิตกฺกสวิจาโร สมาธิ, อวิตกฺกวิจารมตฺโต สมาธิ, อวิตกฺกอวิจาโร สมาธิ. ราคสฺส ภิกฺขเว อภิฺาย อิเม ตโย ธมฺมา ภาเวตพฺพา.) เอตฺถนฺตเร ปาโ กตฺถจิ ทิสฺสติ, อฏฺกถายํ ปสฺสิตพฺโพ]
‘‘ราคสฺส ¶ , ภิกฺขเว, ปริฺาย…เป… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย… ปฏินิสฺสคฺคาย อิเม ตโย ธมฺมา ภาเวตพฺพา.
‘‘โทสสฺส… โมหสฺส… โกธสฺส… อุปนาหสฺส… มกฺขสฺส… ปลาสสฺส… อิสฺสาย… มจฺฉริยสฺส… มายาย… สาเยฺยสฺส… ถมฺภสฺส… สารมฺภสฺส… มานสฺส… อติมานสฺส… มทสฺส… ปมาทสฺส อภิฺาย… ปริฺาย… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย… ปฏินิสฺสคฺคาย อิเม ตโย ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
(อิทมโวจ ภควา. อตฺตมนา เต ภิกฺขู ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทุนฺติ.) [( ) เอตฺถนฺตเร ปาโ สฺยา. กํ. ก. โปตฺถเกสุ น ทิสฺสติ]
ราคเปยฺยาลํ นิฏฺิตํ.
ตสฺสุทฺทานํ –
[อิมา อุทฺทานคาถาโย สี. สฺยา. กํ. ปี. โปตฺถเกสุ น ทิสฺสนฺติ] ราคํ โทสฺจ โมหฺจ, โกธูปนาหปฺจมํ;
มกฺขปฬาสอิสฺสา จ, มจฺฉริมายาสาเยฺยา.
ถมฺภสารมฺภมานฺจ, อติมานมทสฺส จ;
ปมาทา สตฺตรส วุตฺตา, ราคเปยฺยาลนิสฺสิตา.
เอเต ¶ โอปมฺมยุตฺเตน, อาปาเทน อภิฺาย;
ปริฺาย ปริกฺขยา, ปหานกฺขยพฺพเยน;
วิราคนิโรธจาคํ, ปฏินิสฺสคฺเค อิเม ทส.
สฺุโต อนิมิตฺโต จ, อปฺปณิหิโต จ ตโย;
สมาธิมูลกา เปยฺยาเลสุปิ ววตฺถิตา จาติ.
ติกนิปาตปาฬิ นิฏฺิตา.