📜

(๑๒) ๒. อายาจนวคฺควณฺณนา

๑๓๑. สทฺโธ ภิกฺขูติ สทฺธาย สมนฺนาคโต ภิกฺขุ. โย ภิกฺขุ สาริปุตฺตโมคฺคลฺลาเนหิ สทิสภาวํ ปตฺเถติ, โส เยหิ คุเณหิ สาริปุตฺตโมคฺคลฺลานา เอตทคฺเค ปิตา, เต คุเณ อตฺตโน อภิกงฺเขยฺยาติ อาห ‘‘ยาทิโส สาริปุตฺตตฺเถโร ปฺายา’’ติอาทิ. อิโต อุตฺตริ ปตฺเถนฺโต มิจฺฉา ปตฺเถยฺยาติ สาริปุตฺตโมคฺคลฺลานานํ เย ปฺาทโย คุณา อุปลพฺภนฺติ, ตโต อุตฺตริ ปตฺเถนฺโต มิจฺฉา ปตฺเถยฺย. อคฺคสาวกคุณปรมา หิ สาวกคุณมริยาทา. เตสํ สาวกคุณานํ ยทิทํ อคฺคสาวกคุณา, น ตโต ปรํ สาวกคุณา นาม อตฺถิ. เตเนวาห ‘‘ยํ นตฺถิ, ตสฺส ปตฺถิตตฺตา’’ติ. เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว.

๑๓๕. ปฺจเม ยสฺส คุณา ขตา อุปหตา จ, โส ขโต อุปหโต นาม โหตีติ อาห ‘‘คุณานํ ขตตฺตา’’ติอาทิ. ขตตฺตาติ ฉินฺนตฺตา. อุปหตตฺตาติ นฏฺตฺตา. เตนาห ‘‘ฉินฺนคุณํ นฏฺคุณนฺติอตฺโถ’’ติ. อปุฺสฺส ปสโว นาม อตฺถโต ปฏิลาโภติ อาห ‘‘ปสวตีติ ปฏิลภตี’’ติ, อตฺตโน สนฺตาเน อุปฺปาเทตีติ อตฺโถ. อนนุปวิสิตฺวาติ าเณน อโนคาเหตฺวา. เสสเมตฺถ ฉฏฺาทีนิ จ สุวิฺเยฺยาเนว.

อายาจนวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา.