📜
(๒๖) ๖. อภิฺาวคฺโค
๑-๓. อภิฺาสุตฺตาทิวณฺณนา
๒๕๔-๒๕๖. ฉฏฺสฺส ¶ ปเม ปจฺจนีกสมนโต สมโถ, สมาธีติ อาห ‘‘จิตฺเตกคฺคตา’’ติ. อนิจฺจาทินา วิวิเธนากาเรน ทสฺสนโต วิปสฺสนา, สงฺขารปริคฺคาหกาณํ. เตนาห ‘‘สงฺขารปริคฺคหวิปสฺสนาาณ’’นฺติ.
ทุติเย อนริเยหิ ปริเยสิตพฺพตฺตา อนริยานํ ปริเยสนาติ อนริยปริเยสนา. สยํ ลามกตาย อนริยานํ ปริเยสนาติ วา อนริยปริเยสนา. ชราสภาวนฺติ ชีรณปกติกํ. ตติยํ อุตฺตานเมว.
อภิฺาสุตฺตาทิวณฺณนา นิฏฺิตา.
๔-๑๐. มาลุกฺยปุตฺตสุตฺตาทิวณฺณนา
๒๕๗-๒๖๓. จตุตฺเถ ¶ อปสาเทตีติ นิคฺคณฺหาติ. อุสฺสาเทตีติ ปคฺคณฺหาติ. อปสาทนาการํ อุสฺสาทนาการฺจ วิภาเวตุํ ‘‘กถ’’นฺติอาทิ อารทฺธํ. ปฺจมาทีนิ อุตฺตานาเนว. เสสํ สุวิฺเยฺยเมว.
มาลุกฺยปุตฺตสุตฺตาทิวณฺณนา นิฏฺิตา.
อภิฺาวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา.
อิติ มโนรถปูรณิยา องฺคุตฺตรนิกาย-อฏฺกถาย
จตุกฺกนิปาตวณฺณนาย อนุตฺตานตฺถทีปนา สมตฺตา.
ทุติโย ภาโค นิฏฺิโต.