📜
(๑๙) ๔. อรฺวคฺโค
๑. อารฺิกสุตฺตวณฺณนา
๑๘๑. จตุตฺถสฺส ¶ ปเม มนฺทตฺตา โมมูหตฺตาติ เนว สมาทานํ ชานาติ, น อานิสํสํ. อตฺตโน ปน มนฺทตฺตา โมมูหตฺตา อฺาเณเนว อารฺโก ¶ โหติ. ปาปิจฺโฉ อิจฺฉาปกโตติ ‘‘อรฺเ เม วิหรนฺตสฺส ‘อยํ อารฺโก’ติ จตุปจฺจยสกฺการํ กริสฺสนฺติ, ‘อยํ ภิกฺขุ ลชฺชี ปวิวิตฺโต’ติอาทีหิ จ คุเณหิ สมฺภาเวสฺสนฺตี’’ติ เอวํ ปาปิกาย อิจฺฉาย ตฺวา ตาย เอว อิจฺฉาย อภิภูโต หุตฺวา อารฺโก โหติ. อุมฺมาทวเสน อรฺํ ปวิสิตฺวา วิหรนฺโต ปน อุมฺมาทา จิตฺตกฺเขปา อารฺโก นาม โหติ. วณฺณิตนฺติ ¶ อิทํ อารฺกงฺคํ นาม พุทฺเธหิ จ พุทฺธสาวเกหิ จ วณฺณิตํ ปสตฺถนฺติ อารฺโก โหติ. อิทมตฺถิตนฺติ อิมาย กลฺยาณาย ปฏิปตฺติยา อตฺโถ เอตสฺสาติ อิทมตฺถี, อิทมตฺถิโน ภาโว อิทมตฺถิตา. ตํ อิทมตฺถิตํเยว นิสฺสาย, น อฺํ กิฺจิ โลกามิสนฺติ อตฺโถ. เสสเมตฺถ อิโต ปเรสุ จ อุตฺตานตฺถเมว.
อรฺวคฺโค จตุตฺโถ.