📜
(๒๔) ๔. อาวาสิกวคฺโค
๑. อาวาสิกสุตฺตวณฺณนา
๒๓๑. จตุตฺถสฺส ¶ ¶ ปเม น อากปฺปสมฺปนฺโนติ สมณากปฺเปน สมฺปนฺโน. อภาวนีโย โหตีติ วฑฺฒนีโย น โหติ. ทุติยํ อุตฺตานเมว.
๓. โสภนสุตฺตวณฺณนา
๒๓๓. ตติเย ปฏิพโลติ กายพเลน จ าณพเลน จ สมนฺนาคตตฺตา ปฏิพโล.
๔. พหูปการสุตฺตวณฺณนา
๒๓๔. จตุตฺเถ ขณฺฑผุลฺลนฺติ ปติตฏฺานฺจ ภินฺนฏฺานฺจ. ปฏิสงฺขโรตีติ ปฏิปากติกํ กโรติ. อาโรเจตีติ อิทํ ปวาริตกุลานํ วเสน วุตฺตํ.
๕. อนุกมฺปสุตฺตวณฺณนา
๒๓๕. ปฺจเม อธิสีเลสูติ ปฺจสุ สีเลสุ. ธมฺมทสฺสเน นิเวเสตีติ จตุสจฺจธมฺมทสฺสเน ปติฏฺาเปติ. อรหคฺคตนฺติ สพฺพสกฺการานํ อรเห รตนตฺตเยว คตํ, ตีสุ วตฺถูสุ ครุจิตฺตีการํ อุปฏฺเปถาติ อตฺโถ. ฉฏฺํ อุตฺตานเมว.
๗. ทุติยอวณฺณารหสุตฺตวณฺณนา
๒๓๗. สตฺตเม ¶ อาวาสปลิเคธีติ อาวาสํ พลวคิทฺธิวเสน คิลิตฺวา วิย ิโต. เสสํ สพฺพํ อุตฺตานเมวาติ.
อาวาสิกวคฺโค จตุตฺโถ.