📜
๑๐. อานิสํสวคฺโค
๑-๒. ปาตุภาวสุตฺตาทิวณฺณนา
๙๖-๙๗. ทสมสฺส ปเม อริยายตเนติ มชฺฌิมเทเส. อินฺทฺริยานนฺติ มนจฺฉฏฺานํ. ทุติเย สทฺธมฺมนิยโตติ สาสนสทฺธมฺเม นิยโต. อสาธารเณนาติ ปุถุชฺชเนหิ อสาธารเณน.
๗. อนวตฺถิตสุตฺตวณฺณนา
๑๐๒. สตฺตเม อโนธึ กริตฺวาติ ‘‘เอตฺตกาว สงฺขารา อนิจฺจา, น อิโต ปเร’’ติ เอวํ สีมํ มริยาทํ อกตฺวา. อนวตฺถิตาติ อวตฺถิตาย รหิตา, ภิชฺชมานาว หุตฺวา อุปฏฺหิสฺสนฺตีติ ¶ อตฺโถ. สพฺพโลเกติ สกเล เตธาตุเก. สามฺเนาติ ¶ สมณภาเวน, อริยมคฺเคนาติ อตฺโถ.
๘. อุกฺขิตฺตาสิกสุตฺตวณฺณนา
๑๐๓. อฏฺเม เมตฺตาวตายาติ เมตฺตายุตฺตาย ปาริจริยาย. สตฺต หิ เสขา ตถาคตํ เมตฺตาวตาย ปริจรนฺติ, ขีณาสโว ปริจิณฺณสตฺถุโก.
๙. อตมฺมยสุตฺตวณฺณนา
๑๐๔. นวเม อตมฺมโยติ ตมฺมยา วุจฺจนฺติ ตณฺหาทิฏฺิโย, ตาหิ รหิโต. อหํการาติ อหํการทิฏฺิ. มมํการาติ มมํการตณฺหา. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
อานิสํสวคฺโค ทสโม.
ทุติยปณฺณาสกํ นิฏฺิตํ.