📜
๓. ราคเปยฺยาลํ
๓๐๓. ‘‘ราคสฺส ¶ , ภิกฺขเว, อภิฺาย ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ปฺจ? อสุภสฺา, มรณสฺา, อาทีนวสฺา, อาหาเร ปฏิกูลสฺา, สพฺพโลเก อนภิรตสฺา [สพฺพตฺถปิ เอวเมว ทิสฺสติ] – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๓๐๔. ‘‘ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ปฺจ? อนิจฺจสฺา, อนตฺตสฺา, มรณสฺา, อาหาเร ปฏิกูลสฺา, สพฺพโลเก อนภิรตสฺา – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๓๐๕. ‘‘ราคสฺส ¶ , ภิกฺขเว, อภิฺาย ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ปฺจ? อนิจฺจสฺา, อนิจฺเจ ทุกฺขสฺา, ทุกฺเข อนตฺตสฺา, ปหานสฺา, วิราคสฺา – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๓๐๖. ‘‘ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ปฺจ? สทฺธินฺทฺริยํ, วีริยินฺทฺริยํ, สตินฺทฺริยํ, สมาธินฺทฺริยํ, ปฺินฺทฺริยํ – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๓๐๗. ‘‘ราคสฺส ¶ ¶ , ภิกฺขเว, อภิฺาย ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ปฺจ? สทฺธาพลํ, วีริยพลํ, สติพลํ, สมาธิพลํ, ปฺาพลํ – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๓๐๘-๑๑๕๑. ‘‘ราคสฺส, ภิกฺขเว, ปริฺาย… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย… ปฏินิสฺสคฺคาย ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา. โทสสฺส… โมหสฺส… โกธสฺส… อุปนาหสฺส… มกฺขสฺส… ปฬาสสฺส… อิสฺสาย… มจฺฉริยสฺส… มายาย… สาเยฺยสฺส… ถมฺภสฺส… สารมฺภสฺส… มานสฺส… อติมานสฺส ¶ … มทสฺส… ปมาทสฺส อภิฺาย… ปริฺาย… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย… ปฏินิสฺสคฺคาย ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา.
‘‘กตเม ปฺจ? สทฺธาพลํ, วีริยพลํ, สติพลํ, สมาธิพลํ, ปฺาพลํ – ปมาทสฺส, ภิกฺขเว, ปฏินิสฺสคฺคาย อิเม ปฺจ ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
ราคเปยฺยาลํ นิฏฺิตํ.
ตสฺสุทฺทานํ –
อภิฺาย ปริฺาย ปริกฺขยาย,
ปหานาย ขยาย วเยน จ;
วิราคนิโรธา จาคฺจ,
ปฏินิสฺสคฺโค อิเม ทสาติ.
ปฺจกนิปาโต นิฏฺิโต.
ตตฺริทํ วคฺคุทฺทานํ –
เสขพลํ ¶ พลฺเจว, ปฺจงฺคิกฺจ สุมนํ;
มุณฺฑนีวรณฺจ สฺฺจ, โยธาชีวฺจ อฏฺมํ;
เถรํ กกุธผาสฺุจ, อนฺธกวินฺททฺวาทสํ;
คิลานราชติกณฺฑํ, สทฺธมฺมาฆาตุปาสกํ;
อรฺพฺราหฺมณฺเจว, กิมิลกฺโกสกํ ตถา;
ทีฆาจาราวาสิกฺจ, ทุจฺจริตูปสมฺปทนฺติ.
ปฺจกนิปาตปาฬิ นิฏฺิตา.