📜
๑๑. ราคเปยฺยาลํ
๖๒๓. ‘‘ราคสฺส ¶ ¶ , ภิกฺขเว, อภิฺาย สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม สตฺต? สติสมฺโพชฺฌงฺโค…เป… อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺโค – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๖๒๔. ‘‘ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม ¶ สตฺต? อนิจฺจสฺา, อนตฺตสฺา, อสุภสฺา, อาทีนวสฺา, ปหานสฺา, วิราคสฺา, นิโรธสฺา – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๖๒๕. ‘‘ราคสฺส ¶ , ภิกฺขเว, อภิฺาย สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา. กตเม สตฺต? อสุภสฺา, มรณสฺา, อาหาเร ปฏิกูลสฺา, สพฺพโลเก อนภิรตสฺา, อนิจฺจสฺา, อนิจฺเจ ทุกฺขสฺา, ทุกฺเข อนตฺตสฺา – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิฺาย อิเม สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๖๒๖-๖๕๒. ‘‘ราคสฺส, ภิกฺขเว, ปริฺาย…เป… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย…เป… ปฏินิสฺสคฺคาย อิเม สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
๖๕๓-๑๑๓๒. ‘‘โทสสฺส…เป… โมหสฺส… โกธสฺส… อุปนาหสฺส… มกฺขสฺส… ปฬาสสฺส… อิสฺสาย… มจฺฉริยสฺส… มายาย… สาเยฺยสฺส… ถมฺภสฺส… สารมฺภสฺส… มานสฺส… อติมานสฺส… มทสฺส… ปมาทสฺส อภิฺาย…เป… ปริฺาย… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย… ปฏินิสฺสคฺคาย อิเม สตฺต ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติ.
อิทมโวจ ¶ ¶ ภควา. อตฺตมนา เต ภิกฺขู ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทุนฺติ.
ราคเปยฺยาลํ นิฏฺิตํ.
สตฺตกนิปาตปาฬิ นิฏฺิตา.