📜

(๒๓) ๓. ทีฆจาริกวคฺโค

๑-๑๐. ปมทีฆจาริกสุตฺตาทิวณฺณนา

๒๒๑-๒๓๐. ตติยสฺส ปมาทีนิ สุวิฺเยฺยานิ. ปฺจเม รโห นิสชฺชาย อาปชฺชตีติ ‘‘โย ปน ภิกฺขุ มาตุคาเมน สทฺธึ เอโก เอกาย รโห นิสชฺชํ กปฺเปยฺย, ปาจิตฺติย’’นฺติ อิมสฺมึ สิกฺขาปเท (ปาจิ. ๒๙๐) วุตฺตํ อาปตฺตึ อาปชฺชติ. ปฏิจฺฉนฺเน อาสเน อาปชฺชตีติ ‘‘โย ปน ภิกฺขุ มาตุคาเมน รโห ปฏิจฺฉนฺเน อาสเน นิสชฺชํ กปฺเปยฺย, ปาจิตฺติย’’นฺติ อิมสฺมึ วุตฺตํ อาปตฺตึ อาปชฺชติ. มาตุคามสฺส อุตฺตริ ฉปฺปฺจวาจาหิ ธมฺมํ เทเสนฺโตอาปชฺชตีติ ‘โย ปน ภิกฺขุ มาตุคามสฺส อุตฺตริ ฉปฺปฺจวาจาหิ ธมฺมํ เทเสยฺย อฺตฺร วิฺุนา ปุริสวิคฺคเหนา’’ติ (ปาจิ. ๖๓) เอวํ วุตฺตํ อาปตฺตึ อาปชฺชติ. เตนาห ‘‘เตสํ เตสํ สิกฺขาปทานํ วเสน เวทิตพฺพานี’’ติ. ฉฏฺาทีนิ อุตฺตานตฺถานิ.

ปมทีฆจาริกสุตฺตาทิวณฺณนา นิฏฺิตา.

ทีฆจาริกวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา.

๒๓๑-๓๐๒. จตุตฺถวคฺคาทีนิ อุตฺตานตฺถานิ.

อิติ มโนรถปูรณิยา องฺคุตฺตรนิกาย-อฏฺกถาย

ปฺจกนิปาตวณฺณนาย อนุตฺตานตฺถทีปนา สมตฺตา.

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส

องฺคุตฺตรนิกาเย

ฉกฺกนิปาต-ฏีกา

๑. ปมปณฺณาสกํ