📜
๔. เทวตาวคฺโค
๕. ปมมิตฺตสุตฺตวณฺณนา
๓๖. จตุตฺถสฺส ¶ ปฺจเม อตฺตโน คุยฺหํ ตสฺส อาวิกโรตีติ อตฺตโน คุยฺหํ นิคฺคุหิตุํ ยุตฺตกถํ อฺสฺส อกเถตฺวา ตสฺเสว อาจิกฺขติ. ตสฺส คุยฺหํ อฺเสํ นาจิกฺขตีติ เตน กถิตคุยฺหํ ยถา อฺเ น ชานนฺติ, เอวํ อนาวิกโรนฺโต ฉาเทติ.
ปมมิตฺตสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
๖-๑๑. ทุติยมิตฺตสุตฺตาทิวณฺณนา
๓๗-๔๒. ฉฏฺเ ปิโย จ โหติ มนาโป จาติ กลฺยาณมิตฺตลกฺขณํ ทสฺสิตํ. กลฺยาณมิตฺโต หิ สทฺธาสมฺปนฺโน จ โหติ สีลสมฺปนฺโน สุตสมฺปนฺโน จาคสมฺปนฺโน วีริยสมฺปนฺโน สติสมฺปนฺโน สมาธิสมฺปนฺโน ปฺาสมฺปนฺโน. ตตฺถ สทฺธาสมฺปตฺติยา สทฺทหติ ตถาคตสฺส สมฺโพธึ กมฺมฺจ กมฺมผลฺจ, เตน สมฺโพธิยา เหตุภูตํ สตฺเตสุ หิตสุขํ น ปริจฺจชติ ¶ . สีลสมฺปตฺติยา สตฺตานํ ปิโย โหติ ครุ ภาวนีโย โจทโก ปาปครหี วตฺตา วจนกฺขโม. สุตสมฺปตฺติยา สจฺจปฏิจฺจสมุปฺปาทาทิปฏิสํยุตฺตานํ คมฺภีรานํ กถานํ กตฺตา โหติ. จาคสมฺปตฺติยา อปฺปิจฺโฉ โหติ สนฺตุฏฺโ ปวิวิตฺโต อสํสฏฺโ. วีริยสมฺปตฺติยา อารทฺธวีริโย โหติ อตฺตหิตปรหิตปฏิปตฺติยํ. สติสมฺปตฺติยา อุปฏฺิตสฺสตี โหติ. สมาธิสมฺปตฺติยา อวิกฺขิตฺโต โหติ สมาหิตจิโต. ปฺาสมฺปตฺติยา อวิปรีตํ ปชานาติ. โส สติยา กุสลากุสลานํ ธมฺมานํ คติโย สมนฺเนสมาโน ปฺาย สตฺตานํ หิตาหิตํ ยถาภูตํ ชานิตฺวา สมาธินา ตตฺถ เอกคฺคจิตฺโต หุตฺวา วีริเยน สตฺเต อหิเต นิเสเธตฺวา หิเต นิโยเชติ. เตน วุตฺตํ ‘‘ปิโย…เป… นิโยเชตี’’ติ. สตฺตมาทีนิ อุตฺตานตฺถานิ.
ทุติยมิตฺตสุตฺตาทิวณฺณนา นิฏฺิตา.
เทวตาวคฺควณฺณนา นิฏฺิตา.