📜
(๑๔) ๔. สาธุวคฺควณฺณนา
๑๓๔. จตุตฺถสฺส ปเม สาธุนฺติ ภทฺทกํ สิลิฏฺกํ. ทุติยาทีนิ อุตฺตานตฺถาเนวาติ. อริยมคฺควคฺโค อุตฺตานตฺโถเยวาติ.
สาธุวคฺโค จตุตฺโถ.
ตติยปณฺณาสกํ นิฏฺิตํ.
๔. จตุตฺถปณฺณาสกํ
๑๕๕. จตุตฺถสฺส ¶ ¶ ปมาทีนิ อุตฺตานตฺถาเนวาติ.
๘. กมฺมนิทานสุตฺตวณฺณนา
๑๗๔. อฏฺเม โลภเหตุกมฺปีติ ปาณาติปาตสฺส โลโภ อุปนิสฺสยโกฏิยา เหตุ โหติ โทสโมหสมฺปยุตฺโตปิ. อิมินา อุปาเยน สพฺพตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ.
๙. ปริกฺกมนสุตฺตวณฺณนา
๑๗๕. นวเม ปริกฺกมนํ โหตีติ ปริวชฺชนํ โหติ.
๑๐. จุนฺทสุตฺตวณฺณนา
๑๗๖. ทสเม กมฺมารปุตฺตสฺสาติ สุวณฺณการปุตฺตสฺส. กสฺส โน ตฺวนฺติ กสฺส นุ ตฺวํ. ปจฺฉาภูมกาติ ปจฺฉาภูมิวาสิกา. กมณฺฑลุกาติ กมณฺฑลุธาริโน. เสวาลมาลิกาติ เสวาลมาลา วิย ธาเรนฺติ. เสวาลปฏนิวาสิตาติปิ วุตฺตเมว. อุทโกโรหกาติ สายตติยกํ อุทโกโรหนานุโยคมนุยุตฺตา. อามเสยฺยาสีติ หตฺเถน ปริมชฺเชยฺยาสิ.
๑๑. ชาณุสฺโสณิสุตฺตวณฺณนา
๑๗๗. เอกาทสเม อุปกปฺปตูติ ปาปุณาตุ. าเนติ โอกาเส. โน อฏฺาเนติ โน อโนกาเส. เนรยิกานํ ¶ อาหาโร นาม ตตฺถ นิพฺพตฺตนกมฺมเมว. เตเนว หิ เต ตตฺถ ยาเปนฺติ. ติรจฺฉานโยนิกานํ ปน ติณปณฺณาทิวเสน อาหาโร เวทิตพฺโพ. มนุสฺสานํ โอทนกุมฺมาสาทิวเสน ¶ , เทวานํ สุธาโภชนาทิวเสน, เปตฺติเวสยิกานํ เขฬสิงฺฆาณิกาทิวเสน. ยํ วา ปนสฺส อิโต อนุปฺปเวจฺฉนฺตีติ ยํ ตสฺส มิตฺตาทโย อิโต ททนฺตา อนุปเวเสนฺติ. เปตฺติเวสยิกา เอว หิ ปรทตฺตูปชีวิโน โหนฺติ, น อฺเสํ ปเรหิ ทินฺนํ ¶ อุปกปฺปติ. ทายโกปิ อนิปฺผโลติ ยํ สนฺธาย ตํ ทานํ ทินฺนํ, ตสฺส อุปกปฺปตุ วา มา วา, ทายเกน ปน น สกฺกา นิปฺผเลน ภวิตุํ, ทายโก ตสฺส ทานสฺส วิปากํ ลภติเยว.
อฏฺาเนปิ ภวํ โคตโม ปริกปฺปํ วทตีติ อโนกาเส อุปฺปนฺเนปิ ตสฺมึ าตเก ภวํ โคตโม ทานสฺส ผลํ ปริกปฺเปติเยว ปฺาเปติเยวาติ ปุจฺฉติ. พฺราหฺมณสฺส หิ ‘‘เอวํ ทินฺนสฺส ทานสฺส ผลํ ทายโก น ลภตี’’ติ ลทฺธิ. อถสฺส ภควา ปฺหํ ปฏิชานิตฺวา ‘‘ทายโก นาม ยตฺถ กตฺถจิ ปฺุผลูปชีวิฏฺาเน นิพฺพตฺโต ทานสฺส ผลํ ลภติเยวา’’ติ ทสฺเสตุํ อิธ พฺราหฺมณาติอาทิมาห. โส ตตฺถ ลาภี โหตีติ โส ตตฺถ หตฺถิโยนิยํ นิพฺพตฺโตปิ มงฺคลหตฺถิฏฺานํ ปตฺวา ลาภี โหติ. อสฺสาทีสุปิ เอเสว นโย. สาธุวคฺโค อุตฺตานตฺโถเยวาติ.
ชาณุสฺโสณิวคฺโค ทุติโย.
จตุตฺถปณฺณาสกํ นิฏฺิตํ.