📜

๕. สามฺวคฺโค

๑-๑๐. สมฺพาธสุตฺตาทิวณฺณนา

๔๒-๕๑. ปฺจมสฺส ปเม อุทายีติ ตโย เถรา อุทายี นาม กาฬุทายี, ลาฬุทายี, มหาอุทายีติ, อิธ กาฬุทายี อธิปฺเปโตติ อาห ‘‘อุทายีติ กาฬุทายิตฺเถโร’’ติ. สมฺพาเธติ สมฺปีฬิตตณฺหาสํกิเลสาทินา สอุปฺปีฬนตาย ปรมสมฺพาเธ. อติวิย สงฺกรฏฺานภูโต หิ นีวรณสมฺพาโธ อธิปฺเปโต. โอกาโสติ ฌานสฺเสตํ นามํ. นีวรณสมฺพาธาภาเวน หิ ฌานํ อิธ ‘‘โอกาโส’’ติ วุตฺตํ. ปฏิลีนนิสโภติ วา ปฏิลีโน หุตฺวา เสฏฺโ, ปฏิลีนานํ วา เสฏฺโติ ปฏิลีนนิสโภ. ปฏิลีนา นาม ปหีนมานา วุจฺจนฺติ มานุสฺสยวเสน อุณฺณตาภาวโต. ยถาห ‘‘กถฺจ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ ปฏิลีโน โหติ? อิธ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน อสฺมิมาโน ปหีโน โหติ อุจฺฉินฺนมูโล ตาลาวตฺถุกโต อนภาวํคโต อายตึ อนุปฺปาทธมฺโม’’ติ (อ. นิ. ๔.๓๘; มหานิ. ๘๗). เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมว.

สมฺพาธสุตฺตาทิวณฺณนา นิฏฺิตา.

อิติ มโนรถปูรณิยา องฺคุตฺตรนิกาย-อฏฺกถาย

นวกนิปาตวณฺณนาย อนุตฺตานตฺถทีปนา สมตฺตา.

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส

องฺคุตฺตรนิกาเย

ทสกนิปาต-ฏีกา

๑. ปมปณฺณาสกํ