📜
(๒๑) ๑. กรชกายวคฺโค
๑-๕๓๖. ปมนิรยสคฺคสุตฺตาทิวณฺณนา
๒๑๑-๗๔๖. ปฺจมสฺส ปมาทีนิ อุตฺตานตฺถานิ. นวเม ยสฺมึ สนฺตาเน กามาวจรกมฺมํ มหคฺคตกมฺมฺจ กตูปจิตํ วิปากทาเน ลทฺธาวสรํ หุตฺวา ิตํ, เตสุ กามาวจรกมฺมํ อิตรํ นีหริตฺวา สยํ ตตฺถ ตฺวา อตฺตโน วิปากํ ทาตุํ น สกฺโกติ, มหคฺคตกมฺมเมว ¶ ปน อิตรํ ปฏิพาหิตฺวา อตฺตโน วิปากํ ทาตุํ สกฺโกติ ครุภาวโต. เตนาห ‘‘ตํ มโหโฆ ปริตฺตํ อุทกํ วิยา’’ติอาทิ. อิโต ปรํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมว.
ปมนิรยสคฺคสุตฺตาทิวณฺณนา นิฏฺิตา.
อิติ มโนรถปูรณิยา องฺคุตฺตรนิกาย-อฏฺกถาย
ทสกนิปาตวณฺณนาย อนุตฺตานตฺถทีปนา สมตฺตา.
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส
องฺคุตฺตรนิกาเย
เอกาทสกนิปาต-ฏีกา