📜
๗. ติโรกุฏฺฏสุตฺตํ
ติโรกุฏฺเฏสุ ¶ ติฏฺนฺติ, สนฺธิสิงฺฆาฏเกสุ จ;
ทฺวารพาหาสุ ติฏฺนฺติ, อาคนฺตฺวาน สกํ ฆรํ.
ปหูเต อนฺนปานมฺหิ, ขชฺชโภชฺเช อุปฏฺิเต;
น ¶ เตสํ โกจิ สรติ, สตฺตานํ กมฺมปจฺจยา.
เอวํ ททนฺติ าตีนํ, เย โหนฺติ อนุกมฺปกา;
สุจึ ปณีตํ กาเลน, กปฺปิยํ ปานโภชนํ;
อิทํ โว าตีนํ โหตุ, สุขิตา โหนฺตุ าตโย.
เต จ ตตฺถ สมาคนฺตฺวา, าติเปตา สมาคตา;
ปหูเต อนฺนปานมฺหิ, สกฺกจฺจํ อนุโมทเร.
จิรํ ชีวนฺตุ โน าตี, เยสํ เหตุ ลภามเส;
อมฺหากฺจ กตา ปูชา, ทายกา จ อนิปฺผลา.
น หิ ตตฺถ กสิ [กสี (สี.)] อตฺถิ, โครกฺเขตฺถ น วิชฺชติ;
วณิชฺชา ตาทิสี นตฺถิ, หิรฺเน กโยกยํ [กยากฺกยํ (สี.), กยา กยํ (สฺยา.)];
อิโต ทินฺเนน ยาเปนฺติ, เปตา กาลงฺกตา [กาลกตา (สี. สฺยา. กํ.)] ตหึ.
อุนฺนเม อุทกํ วุฏฺํ, ยถา นินฺนํ ปวตฺตติ;
เอวเมว อิโต ทินฺนํ, เปตานํ อุปกปฺปติ.
ยถา วาริวหา ปูรา, ปริปูเรนฺติ สาครํ;
เอวเมว อิโต ทินฺนํ, เปตานํ อุปกปฺปติ.
อทาสิ ¶ ¶ เม อกาสิ เม, าติมิตฺตา [าติ มิตฺโต (?)] สขา จ เม;
เปตานํ ทกฺขิณํ ทชฺชา, ปุพฺเพ กตมนุสฺสรํ.
น หิ รุณฺณํ วา โสโก วา, ยา จฺา ปริเทวนา;
น ตํ เปตานมตฺถาย, เอวํ ติฏฺนฺติ าตโย.
อยฺจ โข ทกฺขิณา ทินฺนา, สงฺฆมฺหิ สุปฺปติฏฺิตา;
ทีฆรตฺตํ ¶ หิตายสฺส, านโส อุปกปฺปติ.
โส าติธมฺโม จ อยํ นิทสฺสิโต, เปตาน ปูชา จ กตา อุฬารา;
พลฺจ ภิกฺขูนมนุปฺปทินฺนํ [… มนุปฺปทินฺนวา (ก.)], ตุมฺเหหิ ปฺุํ ปสุตํ อนปฺปกนฺติ.
ติโรกุฏฺฏสุตฺตํ นิฏฺิตํ.