📜

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส

ขุทฺทกนิกาเย

ธมฺมปทปาฬิ

๑. ยมกวคฺโค

.

มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา, มโนเสฏฺา มโนมยา;

มนสา เจ ปทุฏฺเน, ภาสติ วา กโรติ วา;

ตโต นํ ทุกฺขมนฺเวติ, จกฺกํว วหโต ปทํ.

.

มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา, มโนเสฏฺา มโนมยา;

มนสา เจ ปสนฺเนน, ภาสติ วา กโรติ วา;

ตโต นํ สุขมนฺเวติ, ฉายาว อนปายินี [อนุปายินี (ก.)].

.

อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ, อชินิ [อชินี (?)] มํ อหาสิ เม;

เย จ ตํ อุปนยฺหนฺติ, เวรํ เตสํ น สมฺมติ.

.

อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ, อชินิ มํ อหาสิ เม;

เย จ ตํ นุปนยฺหนฺติ, เวรํ เตสูปสมฺมติ.

.

หิ เวเรน เวรานิ, สมฺมนฺตีธ กุทาจนํ;

อเวเรน จ สมฺมนฺติ, เอส ธมฺโม สนนฺตโน.

.

ปเร จ น วิชานนฺติ, มยเมตฺถ ยมามเส;

เย จ ตตฺถ วิชานนฺติ, ตโต สมฺมนฺติ เมธคา.

.

สุภานุปสฺสึ วิหรนฺตํ, อินฺทฺริเยสุ อสํวุตํ;

โภชนมฺหิ จามตฺตฺุํ, กุสีตํ หีนวีริยํ;

ตํ เว ปสหติ มาโร, วาโต รุกฺขํว ทุพฺพลํ.

.

อสุภานุปสฺสึ วิหรนฺตํ, อินฺทฺริเยสุ สุสํวุตํ;

โภชนมฺหิ จ มตฺตฺุํ, สทฺธํ อารทฺธวีริยํ;

ตํ เว นปฺปสหติ มาโร, วาโต เสลํว ปพฺพตํ.

.

อนิกฺกสาโว กาสาวํ, โย วตฺถํ ปริทหิสฺสติ;

อเปโต ทมสจฺเจน, น โส กาสาวมรหติ.

๑๐.

โย จ วนฺตกสาวสฺส, สีเลสุ สุสมาหิโต;

อุเปโต ทมสจฺเจน, ส เว กาสาวมรหติ.

๑๑.

อสาเร สารมติโน, สาเร จาสารทสฺสิโน;

เต สารํ นาธิคจฺฉนฺติ, มิจฺฉาสงฺกปฺปโคจรา.

๑๒.

สารฺจ สารโต ตฺวา, อสารฺจ อสารโต;

เต สารํ อธิคจฺฉนฺติ, สมฺมาสงฺกปฺปโคจรา.

๑๓.

ยถา อคารํ ทุจฺฉนฺนํ, วุฏฺี สมติวิชฺฌติ;

เอวํ อภาวิตํ จิตฺตํ, ราโค สมติวิชฺฌติ.

๑๔.

ยถา อคารํ สุฉนฺนํ, วุฏฺี น สมติวิชฺฌติ;

เอวํ สุภาวิตํ จิตฺตํ, ราโค น สมติวิชฺฌติ.

๑๕.

อิธ โสจติ เปจฺจ โสจติ, ปาปการี อุภยตฺถ โสจติ;

โส โสจติ โส วิหฺติ, ทิสฺวา กมฺมกิลิฏฺมตฺตโน.

๑๖.

อิธ โมทติ เปจฺจ โมทติ, กตปุฺโ อุภยตฺถ โมทติ;

โส โมทติ โส ปโมทติ, ทิสฺวา กมฺมวิสุทฺธิมตฺตโน.

๑๗.

อิธ ตปฺปติ เปจฺจ ตปฺปติ, ปาปการี [ปาปการิ (?)] อุภยตฺถ ตปฺปติ;

‘‘ปาปํ เม กต’’นฺติ ตปฺปติ, ภิยฺโย [ภีโย (สี.)] ตปฺปติ ทุคฺคตึ คโต.

๑๘.

อิธ นนฺทติ เปจฺจ นนฺทติ, กตปุฺโ อุภยตฺถ นนฺทติ;

‘‘ปุฺํ เม กต’’นฺติ นนฺทติ, ภิยฺโย นนฺทติ สุคฺคตึ คโต.

๑๙.

พหุมฺปิ เจ สํหิต [สหิตํ (สี. สฺยา. กํ. ปี.)] ภาสมาโน, น ตกฺกโร โหติ นโร ปมตฺโต;

โคโปว คาโว คณยํ ปเรสํ, น ภาควา สามฺสฺส โหติ.

๒๐.

อปฺปมฺปิ เจ สํหิต ภาสมาโน, ธมฺมสฺส โหติ [โหตี (สี. ปี.)] อนุธมฺมจารี;

ราคฺจ โทสฺจ ปหาย โมหํ, สมฺมปฺปชาโน สุวิมุตฺตจิตฺโต;

อนุปาทิยาโน อิธ วา หุรํ วา, ส ภาควา สามฺสฺส โหติ.

ยมกวคฺโค ปโม นิฏฺิโต.