📜

๑๒. อตฺตวคฺโค

๑๕๗.

อตฺตานฺเจ ปิยํ ชฺา, รกฺเขยฺย นํ สุรกฺขิตํ;

ติณฺณํ อฺตรํ ยามํ, ปฏิชคฺเคยฺย ปณฺฑิโต.

๑๕๘.

อตฺตานเมว ปมํ, ปติรูเป นิเวสเย;

อถฺมนุสาเสยฺย, น กิลิสฺเสยฺย ปณฺฑิโต.

๑๕๙.

อตฺตานํ เจ ตถา กยิรา, ยถาฺมนุสาสติ;

สุทนฺโต วต ทเมถ, อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม.

๑๖๐.

อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ, โก หิ นาโถ ปโร สิยา;

อตฺตนา หิ สุทนฺเตน, นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ.

๑๖๑.

อตฺตนา หิ กตํ ปาปํ, อตฺตชํ อตฺตสมฺภวํ;

อภิมตฺถติ [อภิมนฺตติ (สี. ปี.)] ทุมฺเมธํ, วชิรํ วสฺมมยํ [วชิรํว’มฺหมยํ (สฺยา. ก.)] มณึ.

๑๖๒.

ยสฺส อจฺจนฺตทุสฺสีลฺยํ, มาลุวา สาลมิโวตฺถตํ;

กโรติ โส ตถตฺตานํ, ยถา นํ อิจฺฉตี ทิโส.

๑๖๓.

สุกรานิ อสาธูนิ, อตฺตโน อหิตานิ จ;

ยํ เว หิตฺจ สาธุฺจ, ตํ เว ปรมทุกฺกรํ.

๑๖๔.

โย สาสนํ อรหตํ, อริยานํ ธมฺมชีวินํ;

ปฏิกฺโกสติ ทุมฺเมโธ, ทิฏฺึ นิสฺสาย ปาปิกํ;

ผลานิ กฏฺกสฺเสว, อตฺตฆาตาย [อตฺตฆฺาย (สี. สฺยา. ปี.)] ผลฺลติ.

๑๖๕.

อตฺตนา หิ [อตฺตนาว (สี. สฺยา. ปี.)] กตํ ปาปํ, อตฺตนา สํกิลิสฺสติ;

อตฺตนา อกตํ ปาปํ, อตฺตนาว วิสุชฺฌติ;

สุทฺธี อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ, นาฺโ อฺํ [นาฺมฺโ(สี.)] วิโสธเย.

๑๖๖.

อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน, พหุนาปิ น หาปเย;

อตฺตทตฺถมภิฺาย, สทตฺถปสุโต สิยา.

อตฺตวคฺโค ทฺวาทสโม นิฏฺิโต.