📜
๒๕. ภิกฺขุวคฺโค
จกฺขุนา สํวโร สาธุ, สาธุ โสเตน สํวโร;
ฆาเนน สํวโร สาธุ, สาธุ ชิวฺหาย สํวโร.
กาเยน สํวโร สาธุ, สาธุ วาจาย สํวโร;
มนสา สํวโร สาธุ, สาธุ สพฺพตฺถ สํวโร;
สพฺพตฺถ สํวุโต ภิกฺขุ, สพฺพทุกฺขา ปมุจฺจติ.
หตฺถสํยโต ปาทสํยโต, วาจาสํยโต สํยตุตฺตโม;
อชฺฌตฺตรโต สมาหิโต, เอโก สนฺตุสิโต ตมาหุ ภิกฺขุํ.
โย ¶ มุขสํยโต ภิกฺขุ, มนฺตภาณี อนุทฺธโต;
อตฺถํ ธมฺมฺจ ทีเปติ, มธุรํ ตสฺส ภาสิตํ.
ธมฺมาราโม ¶ ¶ ¶ ธมฺมรโต, ธมฺมํ อนุวิจินฺตยํ;
ธมฺมํ อนุสฺสรํ ภิกฺขุ, สทฺธมฺมา น ปริหายติ.
สลาภํ นาติมฺเยฺย, นาฺเสํ ปิหยํ จเร;
อฺเสํ ปิหยํ ภิกฺขุ, สมาธึ นาธิคจฺฉติ.
อปฺปลาโภปิ เจ ภิกฺขุ, สลาภํ นาติมฺติ;
ตํ เว เทวา ปสํสนฺติ, สุทฺธาชีวึ อตนฺทิตํ.
สพฺพโส นามรูปสฺมึ, ยสฺส นตฺถิ มมายิตํ;
อสตา จ น โสจติ, ส เว ‘‘ภิกฺขู’’ติ วุจฺจติ.
เมตฺตาวิหารี โย ภิกฺขุ, ปสนฺโน พุทฺธสาสเน;
อธิคจฺเฉ ปทํ สนฺตํ, สงฺขารูปสมํ สุขํ.
สิฺจ ภิกฺขุ อิมํ นาวํ, สิตฺตา เต ลหุเมสฺสติ;
เฉตฺวา ราคฺจ โทสฺจ, ตโต นิพฺพานเมหิสิ.
ปฺจ ฉินฺเท ปฺจ ชเห, ปฺจ จุตฺตริ ภาวเย;
ปฺจ สงฺคาติโค ภิกฺขุ, ‘‘โอฆติณฺโณ’’ติ วุจฺจติ.
ฌาย ภิกฺขุ [ฌาย ตุวํ ภิกฺขุ (?)] มา ปมาโท [มา จ ปมาโท (สี. สฺยา. ปี.)], มา เต กามคุเณ รเมสฺสุ [ภมสฺสุ (สี. ปี.), ภวสฺสุ (สฺยา.), รมสฺสุ (ก.)] จิตฺตํ;
มา โลหคุฬํ คิลี ปมตฺโต, มา กนฺทิ ‘‘ทุกฺขมิท’’นฺติ ฑยฺหมาโน.
นตฺถิ ฌานํ อปฺสฺส, ปฺา นตฺถิ อฌายโต [อชฺฌายิโน (ก.)];
ยมฺหิ ฌานฺจ ปฺา จ, ส เว นิพฺพานสนฺติเก.
สฺุาคารํ ¶ ¶ ¶ ¶ ปวิฏฺสฺส, สนฺตจิตฺตสฺส ภิกฺขุโน;
อมานุสี รติ โหติ, สมฺมา ธมฺมํ วิปสฺสโต.
ยโต ยโต สมฺมสติ, ขนฺธานํ อุทยพฺพยํ;
ลภตี [ลภติ (ปี.), ลภเต (ก.)] ปีติปาโมชฺชํ, อมตํ ตํ วิชานตํ.
ตตฺรายมาทิ ภวติ, อิธ ปฺสฺส ภิกฺขุโน;
อินฺทฺริยคุตฺติ สนฺตุฏฺิ, ปาติโมกฺเข จ สํวโร.
มิตฺเต ภชสฺสุ กลฺยาเณ, สุทฺธาชีเว อตนฺทิเต;
ปฏิสนฺถารวุตฺยสฺส [ปฏิสนฺธารวุตฺยสฺส (ก.)], อาจารกุสโล สิยา;
ตโต ปาโมชฺชพหุโล, ทุกฺขสฺสนฺตํ กริสฺสติ.
วสฺสิกา วิย ปุปฺผานิ, มทฺทวานิ [มชฺชวานิ (ก. ฏีกา) ปจฺจวานิ (ก. อฏฺ.)] ปมฺุจติ;
เอวํ ราคฺจ โทสฺจ, วิปฺปมฺุเจถ ภิกฺขโว.
สนฺตกาโย สนฺตวาโจ, สนฺตวา สุสมาหิโต [สนฺตมโน สุสมาหิโต (สฺยา. ปี.), สนฺตมโน สมาหิโต (ก.)];
วนฺตโลกามิโส ภิกฺขุ, ‘‘อุปสนฺโต’’ติ วุจฺจติ.
อตฺตนา โจทยตฺตานํ, ปฏิมํเสถ อตฺตนา [ปฏิมาเส อตฺตมตฺตนา (สี. ปี.), ปฏิมํเส ตมตฺตนา (สฺยา.)];
โส อตฺตคุตฺโต สติมา, สุขํ ภิกฺขุ วิหาหิสิ.
อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ, (โก หิ นาโถ ปโร สิยา) [( ) วิเทสโปตฺถเกสุ นตฺถิ]
อตฺตา หิ อตฺตโน คติ;
ตสฺมา สํยมมตฺตานํ [สํยมย’ตฺตานํ (สี. ปี.)], อสฺสํ ภทฺรํว วาณิโช.
ปาโมชฺชพหุโล ¶ ภิกฺขุ, ปสนฺโน พุทฺธสาสเน;
อธิคจฺเฉ ปทํ สนฺตํ, สงฺขารูปสมํ สุขํ.
โย ¶ ¶ หเว ทหโร ภิกฺขุ, ยฺุชติ พุทฺธสาสเน;
โสมํ ¶ [โส อิมํ (สี. สฺยา. กํ. ปี.)] โลกํ ปภาเสติ, อพฺภา มุตฺโตว จนฺทิมา.
ภิกฺขุวคฺโค ปฺจวีสติโม นิฏฺิโต.