📜
๖. ปณฺฑิตวคฺโค
นิธีนํว ¶ ¶ ปวตฺตารํ, ยํ ปสฺเส วชฺชทสฺสินํ;
นิคฺคยฺหวาทึ เมธาวึ, ตาทิสํ ปณฺฑิตํ ภเช;
ตาทิสํ ภชมานสฺส, เสยฺโย โหติ น ปาปิโย.
โอวเทยฺยานุสาเสยฺย, อสพฺภา จ นิวารเย;
สตฺหิ โส ปิโย โหติ, อสตํ โหติ อปฺปิโย.
น ภเช ปาปเก มิตฺเต, น ภเช ปุริสาธเม;
ภเชถ มิตฺเต กลฺยาเณ, ภเชถ ปุริสุตฺตเม.
ธมฺมปีติ ¶ สุขํ เสติ, วิปฺปสนฺเนน เจตสา;
อริยปฺปเวทิเต ธมฺเม, สทา รมติ ปณฺฑิโต.
อุทกฺหิ ¶ นยนฺติ เนตฺติกา, อุสุการา นมยนฺติ [ทมยนฺติ (ก.)] เตชนํ;
ทารุํ นมยนฺติ ตจฺฉกา, อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา.
เสโล ยถา เอกฆโน [เอกคฺฆโน (ก.)], วาเตน น สมีรติ;
เอวํ นินฺทาปสํสาสุ, น สมิฺชนฺติ ปณฺฑิตา.
ยถาปิ รหโท คมฺภีโร, วิปฺปสนฺโน อนาวิโล;
เอวํ ธมฺมานิ สุตฺวาน, วิปฺปสีทนฺติ ปณฺฑิตา.
สพฺพตฺถ เว สปฺปุริสา จชนฺติ, น ¶ กามกามา ลปยนฺติ สนฺโต;
สุเขน ผุฏฺา อถ วา ทุเขน, น อุจฺจาวจํ [โนจฺจาวจํ (สี. อฏฺ.)] ปณฺฑิตา ทสฺสยนฺติ.
น ¶ อตฺตเหตุ น ปรสฺส เหตุ, น ปุตฺตมิจฺเฉ น ธนํ น รฏฺํ;
น อิจฺเฉยฺย [นยิจฺเฉ (ปี.), นิจฺเฉ (?)] อธมฺเมน สมิทฺธิมตฺตโน, ส สีลวา ปฺวา ธมฺมิโก สิยา.
อปฺปกา เต มนุสฺเสสุ, เย ชนา ปารคามิโน;
อถายํ อิตรา ปชา, ตีรเมวานุธาวติ.
เย ¶ จ โข สมฺมทกฺขาเต, ธมฺเม ธมฺมานุวตฺติโน;
เต ชนา ปารเมสฺสนฺติ, มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตรํ.
กณฺหํ ¶ ธมฺมํ วิปฺปหาย, สุกฺกํ ภาเวถ ปณฺฑิโต;
โอกา อโนกมาคมฺม, วิเวเก ยตฺถ ทูรมํ.
ตตฺราภิรติมิจฺเฉยฺย, หิตฺวา กาเม อกิฺจโน;
ปริโยทเปยฺย [ปริโยทาเปยฺย (?)] อตฺตานํ, จิตฺตกฺเลเสหิ ปณฺฑิโต.
เยสํ สมฺโพธิยงฺเคสุ, สมฺมา จิตฺตํ สุภาวิตํ;
อาทานปฏินิสฺสคฺเค, อนุปาทาย เย รตา;
ขีณาสวา ชุติมนฺโต, เต โลเก ปรินิพฺพุตา.
ปณฺฑิตวคฺโค ฉฏฺโ นิฏฺิโต.