มูล > สุตฺตปิฏก > ขุทฺทกนิกาย > เถรีคาถาปาฬิ

THA Vol 0
MMR Vol 0
VRI Vol 0
PTS Vol 0

Misc. Paragraph

ขุทฺทกนิกาเย

เถรีคาถาปาฬิ

๕. อฺตราติสฺสาเถรีคาถา

๑๒. ธมฺมทินฺนาเถรีคาถา

๑๓.วิสาขาเถรีคาถา

๑๔.สุมนาเถรีคาถา

๑๕. อุตฺตราเถรีคาถา

๑๖. วุฑฺฒปพฺพชิตสุมนาเถรีคาถา

๑๗. ธมฺมาเถรีคาถา

๑๘. สงฺฆาเถรีคาถา

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส

‘‘สุขํ ¶ ¶ ¶ ¶ สุปาหิ เถริเก, กตฺวา โจเฬน ปารุตา;

อุปสนฺโต หิ เต ราโค, สุกฺขฑากํ ว กุมฺภิย’’นฺติ.

อิตฺถํ สุทํ อฺตรา เถรี อปฺาตา ภิกฺขุนี คาถํ อภาสิตฺถาติ.

‘‘มุตฺเต ¶ มุจฺจสฺสุ โยเคหิ, จนฺโท ราหุคฺคหา อิว;

วิปฺปมุตฺเตน จิตฺเตน, อนณา ภุฺช ปิณฺฑก’’นฺติ.

อิตฺถํ สุทํ ภควา มุตฺตํ สิกฺขมานํ อิมาย คาถาย อภิณฺหํ โอวทตีติ.

‘‘ปุณฺเณ ปูรสฺสุ ธมฺเมหิ, จนฺโท ปนฺนรเสริว;

ปริปุณฺณาย ปฺาย, ตโมขนฺธํ [ตโมกฺขนฺธํ (สี. สฺยา.)] ปทาลยา’’ติ.

อิตฺถํ สุทํ ปุณฺณา เถรี คาถํ อภาสิตฺถาติ.

‘‘ติสฺเส สิกฺขสฺสุ สิกฺขาย, มา ตํ โยคา อุปจฺจคุํ;

สพฺพโยควิสํยุตฺตา, จร โลเก อนาสวา’’ติ.

‘‘ติสฺเส ¶ ¶ ยุฺชสฺสุ ธมฺเมหิ, ขโณ ตํ มา อุปจฺจคา;

ขณาตีตา หิ โสจนฺติ, นิรยมฺหิ สมปฺปิตา’’ติ.

‘‘ธีเร ¶ นิโรธํ ผุเสหิ [ผุสฺเสหิ (สี.)], สฺาวูปสมํ สุขํ;

อาราธยาหิ นิพฺพานํ, โยคกฺเขมมนุตฺตร’’นฺติ [โยคกฺเขมํ อนุตฺตรนฺติ (สี. สฺยา.)].

‘‘วีรา ¶ วีเรหิ [ธีรา ธีเรหิ (ก.)] ธมฺเมหิ, ภิกฺขุนี ภาวิตินฺทฺริยา;

ธาเรหิ อนฺติมํ เทหํ, เชตฺวา มารํ สวาหินิ’’นฺติ [สวาหนนฺติ (ก.)].

‘‘สทฺธาย ปพฺพชิตฺวาน, มิตฺเต มิตฺตรตา ภว;

ภาเวหิ กุสเล ธมฺเม, โยคกฺเขมสฺส ปตฺติยา’’ติ.

‘‘สทฺธาย ปพฺพชิตฺวาน, ภทฺเร ภทฺรรตา ภว;

ภาเวหิ กุสเล ธมฺเม, โยคกฺเขมมนุตฺตร’’นฺติ.

‘‘อุปสเม ตเร โอฆํ, มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตรํ;

ธาเรหิ อนฺติมํ เทหํ, เชตฺวา มารํ สวาหน’’นฺติ.

‘‘สุมุตฺตา ¶ สาธุมุตฺตามฺหิ, ตีหิ ขุชฺเชหิ มุตฺติยา;

อุทุกฺขเลน มุสเลน, ปตินา ขุชฺชเกน จ;

มุตฺตามฺหิ ¶ ชาติมรณา, ภวเนตฺติ สมูหตา’’ติ.

‘‘ฉนฺทชาตา อวสายี, มนสา จ ผุฏา [ผุฏฺา (สฺยา.), ผุา (สี. อฏฺ.)] สิยา;

กาเมสุ อปฺปฏิพทฺธจิตฺตา [อปฺปฏิพนฺธจิตฺตา (ก.)], อุทฺธํโสตาติ วุจฺจตี’’ติ [อุทฺธํโสตา วิมุจฺจตีติ (สี. ปี.)].

‘‘กโรถ ¶ พุทฺธสาสนํ, ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ;

ขิปฺปํ ปาทานิ โธวิตฺวา, เอกมนฺเต นิสีทถา’’ติ.

‘‘ธาตุโย ทุกฺขโต ทิสฺวา, มา ชาตึ ปุนราคมิ;

ภเว ฉนฺทํ วิราเชตฺวา, อุปสนฺตา จริสฺสสี’’ติ.

‘‘กาเยน ¶ สํวุตา อาสึ, วาจาย อุท เจตสา;

สมูลํ ตณฺหมพฺพุยฺห, สีติภูตามฺหิ นิพฺพุตา’’ติ.

๑๖. วุฑฺฒปพฺพชิตสุมนาเถรีคาถา

‘‘สุขํ ตฺวํ วุฑฺฒิเก เสหิ, กตฺวา โจเฬน ปารูตา;

อุปสนฺโต หิ เต ราโค, สีติภูตาสิ นิพฺพุตา’’ติ.

‘‘ปิณฺฑปาตํ ¶ จริตฺวาน, ทณฺฑโมลุพฺภ ทุพฺพลา;

เวธมาเนหิ คตฺเตหิ, ตตฺเถว นิปตึ ฉมา;

ทิสฺวา ¶ อาทีนวํ กาเย, อถ จิตฺตํ วิมุจฺจิ เม’’ติ.

‘‘หิตฺวา ¶ ฆเร ปพฺพชิตฺวา [ปพฺพชิตา (สี. อฏฺ.)], หิตฺวา ปุตฺตํ ปสุํ ปิยํ;

หิตฺวา ราคฺจ โทสฺจ, อวิชฺชฺจ วิราชิย;

สมูลํ ตณฺหมพฺพุยฺห, อุปสนฺตามฺหิ นิพฺพุตา’’ติ.