📜

๑๓. วีสตินิปาโต

๑. อมฺพปาลีเถรีคาถา

๒๕๒.

‘‘กาฬกา ภมรวณฺณสาทิสา, เวลฺลิตคฺคา มม มุทฺธชา อหุํ;

เต ชราย สาณวากสาทิสา, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๕๓.

‘‘วาสิโตว สุรภี กรณฺฑโก, ปุปฺผปูร มม อุตฺตมงฺคโช [อุตฺตมงฺคภูโต (ก.)].

ตํ ชรายถ สโลมคนฺธิกํ, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๕๔.

‘‘กานนํว สหิตํ สุโรปิตํ, โกจฺฉสูจิวิจิตคฺคโสภิตํ;

ตํ ชราย วิรลํ ตหึ ตหึ, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๕๕.

‘‘กณฺหขนฺธกสุวณฺณมณฺฑิตํ, โสภเต สุเวณีหิลงฺกตํ;

ตํ ชราย ขลิตํ สิรํ กตํ, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๕๖.

‘‘จิตฺตการสุกตาว เลขิกา, โสภเร สุ ภมุกา ปุเร มม;

ตา ชราย วลิภิปฺปลมฺพิตา, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๕๗.

‘‘ภสฺสรา สุรุจิรา ยถา มณี, เนตฺตเหสุมภินีลมายตา;

เต ชรายภิหตา น โสภเร, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๕๘.

‘‘สณฺหตุงฺคสทิสี จ นาสิกา, โสภเต สุ อภิโยพฺพนํ ปติ;

สา ชราย อุปกูลิตา วิย, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๕๙.

‘‘กงฺกณํ ว สุกตํ สุนิฏฺิตํ, โสภเร สุ มม กณฺณปาฬิโย;

ตา ชราย วลิภิปฺปลมฺพิตา, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๐.

‘‘ปตฺตลีมกุลวณฺณสาทิสา, โสภเร สุ ทนฺตา ปุเร มม;

เต ชราย ขณฺฑิตา จาสิตา [ปีตกา (สี.)], สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๑.

‘‘กานนมฺหิ วนสณฺฑจารินี, โกกิลาว มธุรํ นิกูชิหํ;

ตํ ชราย ขลิตํ ตหึ ตหึ, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๒.

‘‘สณฺหกมฺพุริว สุปฺปมชฺชิตา, โสภเต สุ คีวา ปุเร มม;

สา ชราย ภคฺคา [ภฺชิตา (?)] วินามิตา, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๓.

‘‘วฏฺฏปลิฆสทิโสปมา อุโภ, โสภเร สุ พาหา ปุเร มม;

ตา ชราย ยถ ปาฏลิพฺพลิตา [ยถา ปาฏลิปฺปลิตา (สี. สฺยา. ก.)], สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๔.

‘‘สณฺหมุทฺทิกสุวณฺณมณฺฑิตา, โสภเร สุ หตฺถา ปุเร มม;

เต ชราย ยถา มูลมูลิกา, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๕.

‘‘ปีนวฏฺฏสหิตุคฺคตา อุโภ, โสภเร [โสภเต (อฏฺ.)] สุ ถนกา ปุเร มม;

เถวิกีว ลมฺพนฺติ โนทกา, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๖.

‘‘กฺจนสฺสผลกํว สมฺมฏฺํ, โสภเต สุ กาโย ปุเร มม;

โส วลีหิ สุขุมาหิ โอตโต, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๗.

‘‘นาคโภคสทิโสปมา อุโภ, โสภเร สุ อูรู ปุเร มม;

เต ชราย ยถา เวฬุนาฬิโย, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๘.

‘‘สณฺหนูปุรสุวณฺณมณฺฑิตา , โสภเร สุ ชงฺฆา ปุเร มม;

ตา ชราย ติลทณฺฑการิว, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๖๙.

‘‘ตูลปุณฺณสทิโสปมา อุโภ, โสภเร สุ ปาทา ปุเร มม;

เต ชราย ผุฏิตา วลีมตา, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา.

๒๗๐.

‘‘เอทิโส อหุ อยํ สมุสฺสโย, ชชฺชโร พหุทุกฺขานมาลโย;

โสปเลปปติโต ชราฆโร, สจฺจวาทิวจนํ อนฺถา’’.

… อมฺพปาลี เถรี….

๒. โรหินีเถรีคาถา

๒๗๑.

‘‘‘สมณา’ติ โภติ สุปิ [โภติ ตฺวํ สยสิ (สี.), โภติ มํ วิปสฺสิ (สฺยา.)], ‘สมณา’ติ ปพุชฺฌสิ [ปฏิพุชฺฌสิ (สี. สฺยา.)];

สมณาเนว [สมณานเมว (สี. สฺยา.)] กิตฺเตสิ, สมณี นูน [สมณี นุ (ก.)] ภวิสฺสสิ.

๒๗๒.

‘‘วิปุลํ อนฺนฺจ ปานฺจ, สมณานํ ปเวจฺจสิ [ปยจฺฉสิ (สี.)];

โรหินี ทานิ ปุจฺฉามิ, เกน เต สมณา ปิยา.

๒๗๓.

‘‘อกมฺมกามา อลสา, ปรทตฺตูปชีวิโน;

อาสํสุกา สาทุกามา, เกน เต สมณา ปิยา’’.

๒๗๔.

‘‘จิรสฺสํ วต มํ ตาต, สมณานํ ปริปุจฺฉสิ;

เตสํ เต กิตฺตยิสฺสามิ, ปฺาสีลปรกฺกมํ.

๒๗๕.

‘‘กมฺมกามา อนลสา, กมฺมเสฏฺสฺส การกา;

ราคํ โทสํ ปชหนฺติ, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๗๖.

‘‘ตีณิ ปาปสฺส มูลานิ, ธุนนฺติ สุจิการิโน;

สพฺพํ ปาปํ ปหีเนสํ, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๗๗.

‘‘กายกมฺมํ สุจิ เนสํ, วจีกมฺมฺจ ตาทิสํ;

มโนกมฺมํ สุจิ เนสํ, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๗๘.

‘‘วิมลา สงฺขมุตฺตาว, สุทฺธา สนฺตรพาหิรา;

ปุณฺณา สุกฺกาน ธมฺมานํ [สุกฺเกหิ ธมฺเมหิ (สี. สฺยา. อฏฺ.)], เตน เม สมณา ปิยา.

๒๗๙.

‘‘พหุสฺสุตา ธมฺมธรา, อริยา ธมฺมชีวิโน;

อตฺถํ ธมฺมฺจ เทเสนฺติ, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๘๐.

‘‘พหุสฺสุตา ธมฺมธรา, อริยา ธมฺมชีวิโน;

เอกคฺคจิตฺตา สติมนฺโต, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๘๑.

‘‘ทูรงฺคมา สติมนฺโต, มนฺตภาณี อนุทฺธตา;

ทุกฺขสฺสนฺตํ ปชานนฺติ, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๘๒.

‘‘ยสฺมา คามา ปกฺกมนฺติ, น วิโลเกนฺติ กิฺจนํ;

อนเปกฺขาว คจฺฉนฺติ, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๘๓.

‘‘น เตสํ โกฏฺเ โอเปนฺติ, น กุมฺภึ น ขโฬปิยํ;

ปรินิฏฺิตเมสานา, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๘๔.

‘‘น เต หิรฺํ คณฺหนฺติ, น สุวณฺณํ น รูปิยํ;

ปจฺจุปฺปนฺเนน ยาเปนฺติ, เตน เม สมณา ปิยา.

๒๘๕.

‘‘นานากุลา ปพฺพชิตา, นานาชนปเทหิ จ;

อฺมฺํ ปิยายนฺติ [ปิหยนฺติ (ก.)], เตน เม สมณา ปิยา’’.

๒๘๖.

‘‘อตฺถาย วต โน โภติ, กุเล ชาตาสิ โรหินี;

สทฺธา พุทฺเธ จ ธมฺเม จ, สงฺเฆ จ ติพฺพคารวา.

๒๘๗.

‘‘ตุวํ เหตํ ปชานาสิ, ปุฺกฺเขตฺตํ อนุตฺตรํ;

อมฺหมฺปิ เอเต สมณา, ปฏิคณฺหนฺติ ทกฺขิณํ’’.

๒๘๘.

‘‘ปติฏฺิโต เหตฺถ ยฺโ, วิปุโล โน ภวิสฺสติ;

สเจ ภายสิ ทุกฺขสฺส, สเจ เต ทุกฺขมปฺปิยํ.

๒๘๙.

‘‘อุเปหิ สรณํ พุทฺธํ, ธมฺมํ สงฺฆฺจ ตาทินํ;

สมาทิยาหิ สีลานิ, ตํ เต อตฺถาย เหหิติ’’.

๒๙๐.

‘‘อุเปมิ สรณํ พุทฺธํ, ธมฺมํ สงฺฆฺจ ตาทินํ;

สมาทิยามิ สีลานิ, ตํ เม อตฺถาย เหหิติ.

๒๙๑.

‘‘พฺรหฺมพนฺธุ ปุเร อาสึ, โส อิทานิมฺหิ พฺราหฺมโณ;

เตวิชฺโช โสตฺติโย จมฺหิ, เวทคู จมฺหิ นฺหาตโก’’.

… โรหินี เถรี….

๓. จาปาเถรีคาถา

๒๙๒.

‘‘ลฏฺิหตฺโถ ปุเร อาสิ, โส ทานิ มิคลุทฺทโก;

อาสาย ปลิปา โฆรา, นาสกฺขิ ปารเมตเว.

๒๙๓.

‘‘สุมตฺตํ มํ มฺมานา, จาปา ปุตฺตมโตสยิ;

จาปาย พนฺธนํ เฉตฺวา, ปพฺพชิสฺสํ ปุโนปหํ.

๒๙๔.

‘‘มา เม กุชฺฌิ มหาวีร, มา เม กุชฺฌิ มหามุนิ;

น หิ โกธปเรตสฺส, สุทฺธิ อตฺถิ กุโต ตโป.

๒๙๕.

‘‘ปกฺกมิสฺสฺจ นาฬาโต, โกธ นาฬาย วจฺฉติ;

พนฺธนฺตี อิตฺถิรูเปน, สมเณ ธมฺมชีวิโน’’ [ธมฺมชีวิเน (ก.)].

๒๙๖.

‘‘เอหิ กาฬ นิวตฺตสฺสุ, ภุฺช กาเม ยถา ปุเร;

อหฺจ เต วสีกตา, เย จ เม สนฺติ าตกา’’.

๒๙๗.

‘‘เอตฺโต จาเป จตุพฺภาคํ, ยถา ภาสสิ ตฺวฺจ เม;

ตยิ รตฺตสฺส โปสสฺส, อุฬารํ วต ตํ สิยา’’.

๒๙๘.

‘‘กาฬงฺคินึว ตกฺการึ, ปุปฺผิตํ คิริมุทฺธนิ;

ผุลฺลํ ทาลิมลฏฺึว, อนฺโตทีเปว ปาฏลึ.

๒๙๙.

‘‘หริจนฺทนลิตฺตงฺคึ, กาสิกุตฺตมธารินึ;

ตํ มํ รูปวตึ สนฺตึ, กสฺส โอหาย คจฺฉสิ’’.

๓๐๐.

‘‘สากุนฺติโกว สกุณึ [สกุณํ (สฺยา.)], ยถา พนฺธิตุมิจฺฉติ;

อาหริเมน รูเปน, น มํ ตฺวํ พาธยิสฺสสิ’’.

๓๐๑.

‘‘อิมฺจ เม ปุตฺตผลํ, กาฬ อุปฺปาทิตํ ตยา;

ตํ มํ ปุตฺตวตึ สนฺตึ, กสฺส โอหาย คจฺฉสิ’’.

๓๐๒.

‘‘ชหนฺติ ปุตฺเต สปฺปฺา, ตโต าตี ตโต ธนํ;

ปพฺพชนฺติ มหาวีรา, นาโค เฉตฺวาว พนฺธนํ’’.

๓๐๓.

‘‘อิทานิ เต อิมํ ปุตฺตํ, ทณฺเฑน ฉุริกาย วา;

ภูมิยํ วา นิสุมฺภิสฺสํ [นิสุมฺเภยฺยํ (สี.)], ปุตฺตโสกา น คจฺฉสิ’’.

๓๐๔.

‘‘สเจ ปุตฺตํ สิงฺคาลานํ, กุกฺกุรานํ ปทาหิสิ;

น มํ ปุตฺตกตฺเต ชมฺมิ, ปุนราวตฺตยิสฺสสิ’’.

๓๐๕.

‘‘หนฺท โข ทานิ ภทฺทนฺเต, กุหึ กาฬ คมิสฺสสิ;

กตมํ คามนิคมํ, นครํ ราชธานิโย’’.

๓๐๖.

‘‘อหุมฺห ปุพฺเพ คณิโน, อสฺสมณา สมณมานิโน;

คาเมน คามํ วิจริมฺห, นคเร ราชธานิโย.

๓๐๗.

‘‘เอโส หิ ภควา พุทฺโธ, นทึ เนรฺชรํ ปติ;

สพฺพทุกฺขปฺปหานาย, ธมฺมํ เทเสติ ปาณินํ;

ตสฺสาหํ สนฺติกํ คจฺฉํ, โส เม สตฺถา ภวิสฺสติ’’.

๓๐๘.

‘‘วนฺทนํ ทานิ วชฺชาสิ, โลกนาถํ อนุตฺตรํ;

ปทกฺขิณฺจ กตฺวาน, อาทิเสยฺยาสิ ทกฺขิณํ’’.

๓๐๙.

‘‘เอตํ โข ลพฺภมมฺเหหิ, ยถา ภาสสิ ตฺวฺจ เม;

วนฺทนํ ทานิ เต วชฺชํ, โลกนาถํ อนุตฺตรํ;

ปทกฺขิณฺจ กตฺวาน, อาทิสิสฺสามิ ทกฺขิณํ’’.

๓๑๐.

ตโต จ กาโฬ ปกฺกามิ, นทึ เนรฺชรํ ปติ;

โส อทฺทสาสิ สมฺพุทฺธํ, เทเสนฺตํ อมตํ ปทํ.

๓๑๑.

ทุกฺขํ ทุกฺขสมุปฺปาทํ, ทุกฺขสฺส จ อติกฺกมํ;

อริยํ จฏฺงฺคิกํ มคฺคํ, ทุกฺขูปสมคามินํ.

๓๑๒.

ตสฺส ปาทานิ วนฺทิตฺวา, กตฺวาน นํ [กตฺวานหํ (สี.)] ปทกฺขิณํ;

จาปาย อาทิสิตฺวาน, ปพฺพชึ อนคาริยํ;

ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.

… จาปา เถรี….

๔. สุนฺทรีเถรีคาถา

๓๑๓.

‘‘เปตานิ โภติ ปุตฺตานิ, ขาทมานา ตุวํ ปุเร;

ตุวํ ทิวา จ รตฺโต จ, อตีว ปริตปฺปสิ.

๓๑๔.

‘‘สาชฺช สพฺพานิ ขาทิตฺวา, สตปุตฺตานิ [สตฺต ปุตฺตานิ (สฺยา.)] พฺราหฺมณี;

วาเสฏฺิ เกน วณฺเณน, น พาฬฺหํ ปริตปฺปสิ’’.

๓๑๕.

‘‘พหูนิ ปุตฺตสตานิ, าติสงฺฆสตานิ จ;

ขาทิตานิ อตีตํเส, มม ตุยฺหฺจ พฺราหฺมณ.

๓๑๖.

‘‘สาหํ นิสฺสรณํ ตฺวา, ชาติยา มรณสฺส จ;

โสจามิ น โรทามิ, น จาปิ ปริตปฺปยึ’’.

๓๑๗.

‘‘อพฺภุตํ วต วาเสฏฺิ, วาจํ ภาสสิ เอทิสึ;

กสฺส ตฺวํ ธมฺมมฺาย, คิรํ [ถิรํ (สี.)] ภาสสิ เอทิสึ’’.

๓๑๘.

‘‘เอส พฺราหฺมณ สมฺพุทฺโธ, นครํ มิถิลํ ปติ;

สพฺพทุกฺขปฺปหานาย, ธมฺมํ เทเสสิ ปาณินํ.

๓๑๙.

‘‘ตสฺส พฺรหฺเม [พฺราหฺมณ (สี. สฺยา.)] อรหโต, ธมฺมํ สุตฺวา นิรูปธึ;

ตตฺถ วิฺาตสทฺธมฺมา, ปุตฺตโสกํ พฺยปานุทึ’’.

๓๒๐.

‘‘โส อหมฺปิ คมิสฺสามิ, นครํ มิถิลํ ปติ;

อปฺเปว มํ โส ภควา, สพฺพทุกฺขา ปโมจเย’’.

๓๒๑.

อทฺทส พฺราหฺมโณ พุทฺธํ, วิปฺปมุตฺตํ นิรูปธึ;

สฺวสฺส ธมฺมมเทเสสิ, มุนิ ทุกฺขสฺส ปารคู.

๓๒๒.

ทุกฺขํ ทุกฺขสมุปฺปาทํ, ทุกฺขสฺส จ อติกฺกมํ;

อริยํ จฏฺงฺคิกํ มคฺคํ, ทุกฺขูปสมคามินํ.

๓๒๓.

ตตฺถ วิฺาตสทฺธมฺโม, ปพฺพชฺชํ สมโรจยิ;

สุชาโต ตีหิ รตฺตีหิ, ติสฺโส วิชฺชา อผสฺสยิ.

๓๒๔.

‘‘เอหิ สารถิ คจฺฉาหิ, รถํ นิยฺยาทยาหิมํ;

อาโรคฺยํ พฺราหฺมณึ วชฺช [วชฺชา (สี.)], ‘ปพฺพชิ [ปพฺพชิโต (สี.)] ทานิ พฺราหฺมโณ;

สุชาโต ตีหิ รตฺตีหิ, ติสฺโส วิชฺชา อผสฺสยิ’’’.

๓๒๕.

ตโต จ รถมาทาย, สหสฺสฺจาปิ สารถิ;

อาโรคฺยํ พฺราหฺมณิโวจ, ‘‘ปพฺพชิ ทานิ พฺราหฺมโณ;

สุชาโต ตีหิ รตฺตีหิ, ติสฺโส วิชฺชา อผสฺสยิ’’.

๓๒๖.

‘‘เอตฺจาหํ อสฺสรถํ, สหสฺสฺจาปิ สารถิ;

เตวิชฺชํ พฺราหฺมณํ สุตฺวา [ตฺวา (สี.)], ปุณฺณปตฺตํ ททามิ เต’’.

๓๒๗.

‘‘ตุยฺเหว โหตฺวสฺสรโถ, สหสฺสฺจาปิ พฺราหฺมณิ;

อหมฺปิ ปพฺพชิสฺสามิ, วรปฺสฺส สนฺติเก’’.

๓๒๘.

‘‘หตฺถี ควสฺสํ มณิกุณฺฑลฺจ, ผีตฺจิมํ คหวิภวํ ปหาย;

ปิตา ปพฺพชิโต ตุยฺหํ, ภุฺช โภคานิ สุนฺทริ; ตุวํ ทายาทิกา กุเล’’.

๓๒๙.

‘‘หตฺถี ควสฺสํ มณิกุณฺฑลฺจ, รมฺมํ จิมํ คหวิภวํ ปหาย;

ปิตา ปพฺพชิโต มยฺหํ, ปุตฺตโสเกน อฏฺฏิโต;

อหมฺปิ ปพฺพชิสฺสามิ, ภาตุโสเกน อฏฺฏิตา’’.

๓๓๐.

‘‘โส เต อิชฺฌตุ สงฺกปฺโป, ยํ ตฺวํ ปตฺเถสิ สุนฺทรี;

อุตฺติฏฺปิณฺโฑ อุฺโฉ จ, ปํสุกูลฺจ จีวรํ;

เอตานิ อภิสมฺโภนฺตี, ปรโลเก อนาสวา’’.

๓๓๑.

‘‘สิกฺขมานาย เม อยฺเย, ทิพฺพจกฺขุ วิโสธิตํ;

ปุพฺเพนิวาสํ ชานามิ, ยตฺถ เม วุสิตํ ปุเร.

๓๓๒.

‘‘ตุวํ นิสฺสาย กลฺยาณี, เถรี สงฺฆสฺส โสภเน;

ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ.

๓๓๓.

‘‘อนุชานาหิ เม อยฺเย, อิจฺเฉ สาวตฺถิ คนฺตเว;

สีหนาทํ นทิสฺสามิ, พุทฺธเสฏฺสฺส สนฺติเก’’.

๓๓๔.

‘‘ปสฺส สุนฺทริ สตฺถารํ, เหมวณฺณํ หริตฺตจํ;

อทนฺตานํ ทเมตารํ, สมฺพุทฺธมกุโตภยํ’’.

๓๓๕.

‘‘ปสฺส สุนฺทริมายนฺตึ, วิปฺปมุตฺตํ นิรูปธึ;

วีตราคํ วิสํยุตฺตํ, กตกิจฺจมนาสวํ.

๓๓๖.

‘‘พาราณสีโต นิกฺขมฺม, ตว สนฺติกมาคตา;

สาวิกา เต มหาวีร, ปาเท วนฺทติ สุนฺทรี’’.

๓๓๗.

‘‘ตุวํ พุทฺโธ ตุวํ สตฺถา, ตุยฺหํ ธีตามฺหิ พฺราหฺมณ;

โอรสา มุขโต ชาตา, กตกิจฺจา อนาสวา’’.

๓๓๘.

‘‘ตสฺสา เต สฺวาคตํ ภทฺเท, ตโต [อโถ (ก.)] เต อทุราคตํ;

เอวฺหิ ทนฺตา อายนฺติ, สตฺถุ ปาทานิ วนฺทิกา;

วีตราคา วิสํยุตฺตา, กตกิจฺจา อนาสวา’’.

… สุนฺทรี เถรี….

๕. สุภากมฺมารธีตุเถรีคาถา

๓๓๙.

‘‘ทหราหํ สุทฺธวสนา, ยํ ปุเร ธมฺมมสฺสุณึ;

ตสฺสา เม อปฺปมตฺตาย, สจฺจาภิสมโย อหุ.

๓๔๐.

‘‘ตโตหํ สพฺพกาเมสุ, ภุสํ อรติมชฺฌคํ;

สกฺกายสฺมึ ภยํ ทิสฺวา, เนกฺขมฺมเมว [เนกฺขมฺมฺเว (สี.), เนกฺขมฺมสฺเสว (สฺยา.)] ปีหเย.

๓๔๑.

‘‘หิตฺวานหํ าติคณํ, ทาสกมฺมกรานิ จ;

คามเขตฺตานิ ผีตานิ, รมณีเย ปโมทิเต.

๓๔๒.

‘‘ปหายหํ ปพฺพชิตา, สาปเตยฺยมนปฺปกํ;

เอวํ สทฺธาย นิกฺขมฺม, สทฺธมฺเม สุปฺปเวทิเต.

๓๔๓.

‘‘เนตํ [น เมตํ (สี. สฺยา.)] อสฺส ปติรูปํ, อากิฺจฺฺหิ ปตฺถเย;

โย [ยา (สฺยา.)] ชาตรูปํ รชตํ, ฉฑฺเฑตฺวา [ถเปตฺวา (ก.)] ปุนราคเม [ปุนราคเห (ก.)].

๓๔๔.

‘‘รชตํ ชาตรูปํ วา, น โพธาย น สนฺติยา;

เนตํ สมณสารุปฺปํ, น เอตํ อริยทฺธนํ.

๓๔๕.

‘‘โลภนํ มทนฺเจตํ, โมหนํ รชวฑฺฒนํ;

สาสงฺกํ พหุอายาสํ, นตฺถิ เจตฺถ ธุวํ ิติ.

๓๔๖.

‘‘เอตฺถ รตฺตา ปมตฺตา จ, สงฺกิลิฏฺมนา นรา;

อฺมฺเน พฺยารุทฺธา, ปุถุ กุพฺพนฺติ เมธคํ.

๓๔๗.

‘‘วโธ พนฺโธ ปริกฺเลโส, ชานิ โสกปริทฺทโว;

กาเมสุ อธิปนฺนานํ, ทิสฺสเต พฺยสนํ พหุํ.

๓๔๘.

‘‘ตํ มํ าตี อมิตฺตาว, กึ โว กาเมสุ ยุฺชถ;

ชานาถ มํ ปพฺพชิตํ, กาเมสุ ภยทสฺสินึ.

๓๔๙.

‘‘น หิรฺสุวณฺเณน, ปริกฺขียนฺติ อาสวา;

อมิตฺตา วธกา กามา, สปตฺตา สลฺลพนฺธนา.

๓๕๐.

‘‘ตํ มํ าตี อมิตฺตาว, กึ โว กาเมสุ ยุฺชถ;

ชานาถ มํ ปพฺพชิตํ, มุณฺฑํ สงฺฆาฏิปารุตํ.

๓๕๑.

‘‘อุตฺติฏฺปิณฺโฑ อุฺโฉ จ, ปํสุกูลฺจ จีวรํ;

เอตํ โข มม สารุปฺปํ, อนคารูปนิสฺสโย.

๓๕๒.

‘‘วนฺตา มเหสีหิ กามา, เย ทิพฺพา เย จ มานุสา;

เขมฏฺาเน วิมุตฺตา เต, ปตฺตา เต อจลํ สุขํ.

๓๕๓.

‘‘มาหํ กาเมหิ สงฺคจฺฉึ, เยสุ ตาณํ น วิชฺชติ;

อมิตฺตา วธกา กามา, อคฺคิกฺขนฺธูปมา ทุขา.

๓๕๔.

‘‘ปริปนฺโถ เอส ภโย, สวิฆาโต สกณฺฏโก;

เคโธ สุวิสโม เจโส [เลโป (สี.)], มหนฺโต โมหนามุโข.

๓๕๕.

‘‘อุปสคฺโค ภีมรูโป, กามา สปฺปสิรูปมา;

เย พาลา อภินนฺทนฺติ, อนฺธภูตา ปุถุชฺชนา.

๓๕๖.

‘‘กามปงฺเกน สตฺตา หิ, พหู โลเก อวิทฺทสู;

ปริยนฺตํ น ชานนฺติ, ชาติยา มรณสฺส จ.

๓๕๗.

‘‘ทุคฺคติคมนํ มคฺคํ, มนุสฺสา กามเหตุกํ;

พหุํ เว ปฏิปชฺชนฺติ, อตฺตโน โรคมาวหํ.

๓๕๘.

‘‘เอวํ อมิตฺตชนนา, ตาปนา สํกิเลสิกา;

โลกามิสา พนฺธนียา, กามา มรณพนฺธนา [จรณพนฺธนา (สี.)].

๓๕๙.

‘‘อุมฺมาทนา อุลฺลปนา, กามา จิตฺตปฺปมทฺทิโน;

สตฺตานํ สงฺกิเลสาย, ขิปฺปํ [ขิปํ (สี.)] มาเรน โอฑฺฑิตํ.

๓๖๐.

‘‘อนนฺตาทีนวา กามา, พหุทุกฺขา มหาวิสา;

อปฺปสฺสาทา รณกรา, สุกฺกปกฺขวิโสสนา [วิโสสกา (สี.)].

๓๖๑.

‘‘สาหํ เอตาทิสํ กตฺวา, พฺยสนํ กามเหตุกํ;

น ตํ ปจฺจาคมิสฺสามิ, นิพฺพานาภิรตา สทา.

๓๖๒.

‘‘รณํ กริตฺวา [ตริตฺวา (สี.)] กามานํ, สีติภาวาภิกงฺขินี;

อปฺปมตฺตา วิหสฺสามิ, สพฺพสํโยชนกฺขเย.

๓๖๓.

‘‘อโสกํ วิรชํ เขมํ, อริยฏฺงฺคิกํ อุชุํ;

ตํ มคฺคํ อนุคจฺฉามิ, เยน ติณฺณา มเหสิโน’’.

๓๖๔.

อิมํ ปสฺสถ ธมฺมฏฺํ, สุภํ กมฺมารธีตรํ;

อเนชํ อุปสมฺปชฺช, รุกฺขมูลมฺหิ ฌายติ.

๓๖๕.

อชฺชฏฺมี ปพฺพชิตา, สทฺธา สทฺธมฺมโสภนา;

วินีตุปฺปลวณฺณาย, เตวิชฺชา มจฺจุหายินี.

๓๖๖.

สายํ ภุชิสฺสา อนณา, ภิกฺขุนี ภาวิตินฺทฺริยา;

สพฺพโยควิสํยุตฺตา, กตกิจฺจา อนาสวา.

๓๖๗.

ตํ สกฺโก เทวสงฺเฆน, อุปสงฺกมฺม อิทฺธิยา;

นมสฺสติ ภูตปติ, สุภํ กมฺมารธีตรนฺติ.

… สุภา กมฺมารธีตา เถรี….

วีสตินิปาโต นิฏฺิโต.