📜

๓๑. ปทุมเกสรวคฺโค

๑-๑๐. ปทุมเกสริยตฺเถรอปทานาทิวณฺณนา

๑-๒. เอกตึสติเม วคฺเค ปมาปทาเน อิสิสงฺเฆ อหํ ปุพฺเพติ อหํ ปุพฺเพ โพธิสมฺภารปูรณกาเล อิสิสงฺเฆ ปจฺเจกพุทฺธอิสิสมูเห เตสํ สมีเป หิมวนฺตปพฺพเต มาตงฺคหตฺถิกุเล วารโณ จณฺฑหตฺถี อโหสินฺติ สมฺพนฺโธ. มนุสฺสาทโย วาเรตีติ วารโณ, อถ วา วาจาย รวติ โกฺจนาทํ นทตีติ วารโณ. มเหสีนํ ปสาเทนาติ ปจฺเจกพุทฺธมเหสีนํ ปสาเทน. ปจฺเจกชินเสฏฺเสุ, ธุตราเคสุ ตาทิสูติ โลกธมฺเมหิ นิจฺจเลสุ ปจฺเจกพุทฺเธสุ ปทฺมเกสรํ ปทุมเรณุํ โอกิรึ อวสิฺจินฺติ สมฺพนฺโธ.

ทุติยตติยาปทานานิ อุตฺตานานิ.

๑๓-๑๖. จตุตฺถาปทาเน มหาโพธิมโห อหูติ วิปสฺสิสฺส ภควโต จตุมคฺคาณาธารภาวโต ‘‘โพธี’’ติ ลทฺธนามสฺส รุกฺขสฺส ปูชา อโหสีติ อตฺโถ. รุกฺขฏฺสฺเสว สมฺพุทฺโธติ อสฺส โพธิปูชาสมเย สนฺนิปติตสฺส มหาชนสฺส สมฺพุทฺโธ โลกเชฏฺโ นราสโภ รุกฺขฏฺโ อิว รุกฺเข ิโต วิย ปฺายตีติ อตฺโถ. ภควา ตมฺหิ สมเยติ ตสฺมึ โพธิปูชากรณกาเล ภควา ภิกฺขุสงฺฆปุรกฺขโต ภิกฺขุสงฺเฆน ปริวุโต. วาจาสภิมุทีรยนฺติ มุทุสิลิฏฺมธุรอุตฺตมโฆสํ อุทีรยํ กถยนฺโต นิจฺฉาเรนฺโต จตุสจฺจํ ปกาเสสิ, เทเสสีติ อตฺโถ. สํขิตฺเตนจ เทเสนฺโตติ เวเนยฺยปุคฺคลชฺฌาสยานุรูเปน เทเสนฺโต สํขิตฺเตน จ วิตฺถาเรน จ เทสยีติ อตฺโถ. วิวฏฺฏจฺฉโทติ ราโค ฉทนํ, โทโส ฉทนํ, โมโห ฉทนํ, สพฺพกิเลสา ฉทนา’’ติ เอวํ วุตฺตา ฉทนา วิวฏา อุคฺฆาฏิตา วิทฺธํสิตา อเนนาติ วิวฏฺฏจฺฉโท, สมฺพุทฺโธ. ตํ มหาชนํ เทสนาวเสน นิพฺพาเปสิ ปริฬาหํ วูปสเมสีติ อตฺโถ. ตสฺสาหํ ธมฺมํ สุตฺวานาติ ตสฺส ภควโต เทเสนฺตสฺส ธมฺมํ สุตฺวา.

๒๐. ปฺจมาปทาเน ผลหตฺโถ อเปกฺขวาติ วิปสฺสึ ภควนฺตํ ทิสฺวา มธุรานิ ผลานิ คเหตฺวา อเปกฺขวา อตุริโต สณิกํ อสฺสมํ คฺฉินฺติ อตฺโถ.

ฉฏฺสตฺตมาปทานานิ อุตฺตานาเนว.

๔๐. อฏฺมาปทาเน นิฏฺิเต นวกมฺเม จาติ สีมาย นวกมฺเม นิฏฺํ คเต สติ. อนุเลปมทาสหนฺติ อนุปจฺฉา สุธาเลปํ อทาสึ, สุธาย เลปาเปสินฺติ อตฺโถ.

นวมทสมาปทานานิ อุตฺตานานิเยวาติ.

เอกตึสมวคฺควณฺณนา สมตฺตา.