📜
๑๑. ปฺจสติกกฺขนฺธกํ
ขุทฺทานุขุทฺทกสิกฺขาปทกถา
๔๔๑. ปฺจสติกกฺขนฺธเก ¶ ¶ – จตฺตาริ ปาราชิกานิ เปตฺวา อวเสสานิ ขุทฺทานุขุทฺทกานีติ เอวมาทิ เอกสิกฺขาปทมฺปิ อปริจฺจชิตฺวา สพฺเพสํ สงฺคเหตพฺพภาวทสฺสนตฺถํ ปริยาเยน วุตฺตํ. อิทํ โว สมณานนฺติ อิทํ สมณานํ. ปทปูรณมตฺเต โวกาโร.
๔๔๓. อิทมฺปิ เต อาวุโส อานนฺท ทุกฺกฏนฺติ ‘‘อิทํ ตยา ทุฏฺุ กต’’นฺติ เกวลํ ครหนฺเตหิ เถเรหิ วุตฺตํ ¶ , น อาปตฺตึ สนฺธาย วุตฺตํ. น หิ เต อาปตฺตานาปตฺตึ น ชานนฺติ. อิทาเนว เจตํ อนุสฺสาวิตํ – ‘‘สงฺโฆ อปฺตฺตํ น ปฺเปติ, ปฺตฺตํ น สมุจฺฉินฺทตี’’ติ. เทเสหิ ตํ ทุกฺกฏนฺติ อิทมฺปิ จ ‘‘อาม, ภนฺเต, ทุฏฺุ มยา กต’’นฺติ เอวํ ปฏิชานาหิ, ตํ ทุกฺกฏนฺติ อิทํ สนฺธาย วุตฺตํ, น อาปตฺติเทสนํ. เถโร ปน ยสฺมา อสติยา น ปุจฺฉิ น อนาทเรน, ตสฺมา ตตฺถ ทุฏฺุกตภาวมฺปิ อสลฺลกฺเขนฺโต ‘‘นาหํ ตํ ทุกฺกฏํ ปสฺสามี’’ติ วตฺวา เถเรสุ คารวํ ทสฺเสนฺโต ‘‘อปิจายสฺมนฺตานํ สนฺธาย เทเสมิ ตํ ทุกฺกฏ’’นฺติ อาห. ยถา ตุมฺเห วทถ, ตถา ปฏิชานามีติ วุตฺตํ โหติ. เอเสว นโย อวเสเสสุ จตูสุ าเนสุ. เสสเมตฺถ ยํ วตฺตพฺพํ สิยา, ตํ นิทานวณฺณนายเมว วุตฺตํ.
ขุทฺทานุขุทฺทกสิกฺขาปทกถา นิฏฺิตา.
ปฺจสติกกฺขนฺธกวณฺณนา นิฏฺิตา.