📜

ทุติยคาถาสงฺคณิกวณฺณนา

๓๕๙. มนฺตคฺคหณนฺติ อฺมฺํ สํสนฺทนํ. อนุ อนุ สนฺธานํ อนุสนฺธิตนฺติ ภาวสาธโน อนุสนฺธิตสทฺโทติ อาห ‘‘อนุสนฺธิตนฺติ กถานุสนฺธี’’ติ.