📜

โจทนากณฺฑํ

อนุวิชฺชกกิจฺจวณฺณนา

๓๖๐. ปาฬิยํ ยํ โข ตฺวนฺติอาทีสุ ตฺวํ, อาวุโส, ยํ อิมํ ภิกฺขุํ โจเทสิ, ตํ กิมฺหิ โทเส โจเทสิ, กตราย วิปตฺติยา โจเทสีติ อตฺโถ. เอวํ สพฺพตฺถ.

๓๖๑. อสุทฺธปริสงฺกิโตติ อสุทฺธาย อฏฺาเน อุปฺปนฺนาย ปริสงฺกาย ปริสงฺกิโต. เตนาห ‘‘อมูลกปริสงฺกิโต’’ติ.

๓๖๔. ปาฬิยํ อุโปสโถ สามคฺคตฺถายาติ วิสุทฺธานํ ภิกฺขูนํ อฺโฺนิรเปกฺโข อหุตฺวา อุโปสโถ อุโปสถฏฺานํ สนฺนิปติตฺวา ‘‘ปาริสุทฺธึ อายสฺมนฺโต อาโรเจถ, ปริสุทฺเธตฺถายสฺมนฺโต, ปริสุทฺโธ อหํ อาวุโส’’ติอาทินา อฺมฺํ ปริสุทฺธิวีมํสนาโรจนวเสน อยุตฺเต วิวชฺเชตฺวา ยุตฺเตเหว กายจิตฺตสามคฺคีกรณตฺถาย.

วิสุทฺธาย ปวารณาติ ทิฏฺสุตาทีหิ อฺมฺํ กถาเปตฺวา วิสุทฺธิสมฺปาทนตฺถายาติ อตฺโถ. อุโภ เอเตติ อามิสปุคฺคลนิสฺสยเน เอเต อุโภ.

อนุวิชฺชกกิจฺจวณฺณนา นิฏฺิตา.